Van onder het stof…

In deze nieuwe rubriek duiken we in onze archieven. Met het duel tegen Lindemans Aalst in het verschiet kozen we voor een bekerduel (halve finale) tegen Asse-Lennik uit de maand december 2015. En we herkennen bij Asse-Lennik zelfs enkele namen die we opnieuw mogen ontmoeten komende zondag.

Weet u wat ene Benito Raman verdient (buiten een pak rammel op zijn bloot zitvlak) ? U wilt het niet weten want met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid is dit meer dan de duurst betaalde speler in de Belgische volleycompetitie. Emotie of frustratie ? Weet u wat een StuBru-presentatrice van de warmste week ontvangt ? We weten het niet, maar met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid  : te weinig. Te weinig want naast hun tomeloze inzet voor deze actie die alle supporters aanbelangt, de ziekte maakt immers geen onderscheid of je nu van Asse of Lennik of Roeselare bent , tonen ze ook wat echte en diepe emoties zijn. http://www.demorgen.be/tvmedia/siska-laat-tranen-vrije-loop-na-deze-pakkende-getuigenis-op-music-for-life-bd0b72d2/

Emoties waren er ook bij Matthijs Verhanneman (pas vader geworden van tweeling Quinn en Jayda) maar zeker ook bij Piotr Orczyk die opnieuw speelklaar was maar nu, door een nieuwe blessure, nog minstens zes weken moet wachten. En al waren we er niet bij, we kunnen ons voorstellen dat de emoties ook bij respectievelijk Antwerpen en Maaseik totaal verschillend waren. En dus krijgen we op 14 februari een bekerfinale tussen Roeselare en Antwerpen in het Sportpaleis.

Onder het toeziend oog van TV-commentatoren Marc Willems en Sam Deroo schonk coach Johan Devoghel verder zijn vertrouwen aan de indrukwekkende Pekmans en Cosemans. We zagen al dat Frank Depestele tijdens de opwarming niet voluit ging maar aan Lienert zal het niet gelegen hebben. Geen Andriga en dus wel Seppe Baetens die over het ganse duel weinig gelegenheid kreeg om op zijn typische manier te vieren. Het eerste punt werd reeds gespeeld op het scherp van de snee en Pieter Coolman scoorde, na wisselende kansen, de 1-0. Hendrik Tuerlinckx stond ook direct op de tabellen (2-1, 4-3 en 6-4). Tweemaal Coolman (7-6 en 8-7) en de eerste onderbreking was een feit. Daarin zagen we de ervaren rot Depestele duchtig Cosemans aan het coachen. Pekmans scoorde dan de 8-8 maar faalde voor de 11-8 zodat the Big Bad Wolf op de muzikale proppen kwam en Devoghel naar zijn eerste time-out greep. De kloof bleef echter drie punten en na een spijtig misverstand tussen Cosemans en Sugranes zelfs vier (16-12). Pekmans bekogelde met succes het thuisblok (17-15) maar een blok van onzen Straffen op Baetens gevolgd door een opstellingsfout bij de service stopte de bezoekende remonte : 19-15. Na de logische time-out liep Baetens nog eens op een muur en moest hij de plaats ruimen voor Andriga. Asse-Lennik speelde voor wat het waard was, en dat was niet weinig. Pekmans, blok op Tuerlinckx, netfout Paulides, … resultaat : 20-18. Tuerlinckx verhinderde naderend onheil (21-18, 23-20). De bal glipte door de vingers van Cosemans en hierdoor kreeg Knack Volley een eerste setbal die succesvol was na een blok op Staszewski. De teller stopte dus op 25-20 en iedereen dacht : nog één set pakken en het is binnen.

Asse-Lennik was niet echt aangeslagen want het kwam, ondanks 2-0, het best uit de startblokken van set twee via tweemaal Baetens en ook Colson : 2-4. Toch kon Angel Trinidad met een tweedehandse bal opnieuw zorgen voor een technische time-out bij 8-7. Deze set werd gekenmerkt door toch aardig wat servicemissers, zeker bij de thuisploeg, al deden die van Asse-Lennik ook wel hun deel. Zelfs bij Pieter Coolman, wat al zeer uitzonderlijk is : 12-13. Het was zelfs de start van een kleine tussenspurt die resulteerde in 12-15 en dus een time-out aangevraagd door Emile Rousseaux.

Hendrik Tuerlinckx en Joppe Paulides milderden hierop tot 14-15 en Knack Volley kreeg een werkelijk uitgelezen kans tot de 15-15 maar onze kapitein knalde hard in het eenmansblok van Staszewski… weg kans en 14-16. Een receptioneel mistasten op service Pekmans deed de bezoekers weer wat verder uitlopen (15-18). Maar we kregen een tweedehandse bal van Trinidad, een blok van Coolman op Pekmans en bij 17-18 was het Overbeeke-time die echter onmiddellijk een kill-blok rond zijn oren kreeg (18-18). Erop en erover dachten die van Knack en die bekerfinale is van ons… met een perfecte stop van Paulides op een bom van Staszewski kon Coolman ons weer aan de kop brengen : 20-19. Het truukje met de services van Stijn D’Hulst lukte deze keer niet want ook Stijn raakte niet over het net. Tot 23-23 bleef alles mogelijk maar Hendrik stuurde zijn opslag buiten (23-24), even nog de 24-24 maar het seteinde werd ondertekend door Overbeeke met een succesvolle aanval gevolgd door een loepzuivere ace in de diepe hoek : 24-26.

Voor de wedstrijd waren we er al niet gerust in en nu uiteraard ook nog niet. Toch toonde Knack Volley een volkomen ander gelaat dan voorbije zaterdag. En ook de supporters lieten deze keer horen dat ze er ook waren. Knack kon uitlopen tot 7-4 omdat Overbeeke langs de lijn de verkeerde kant koos maar zijn tweede poging was beter (7-5). Zo kon hij opnieuw aan het serveerkanon komen maar deze keer stond de Joppe paraat en Angel scoorde in rebound de 8-5. Het liep als een trein : Pieter Coolman (9 en 10-5) en twee snelle passes op Tuerlinckx lieten Hendrik toe indrukwekkend uit te halen (12-7 en 13-8). Overbeeke liet zich niet pramen en zorgde op fantastische wijze voor 13-9 met een korte diagonaal ruim binnen de driemeterlijn…waaaauw. Een blok op Tuerlinckx en weer Overbeeke deed bij Knack een bel rinkelen (13-11 en time-out). Dan maar een muur bouwen die zelfs voor Overbeeke niet af te breken is : 15-11 en Tuerlinckx met een serve-no-pass brachten het verschil weer op een meer gerustellende 16-11. Opnieuw dan één van die irritante servicemissers voor 16-12. Maar dan brak de plaatselijke hel los. Trinidad met weer een succesvolle tweedetijdse bal (17-12), blok op Overbeeke (18-12), geel voor Devoghel want die wilde persé een derde time-out aanvragen (vanzelfsprekend wist hij wel wat hij deed maar de scheidsrechters trapten er niet in), 20-13 via Tuerlinckx. We stoppen de opsomming even om toch wel een apart lijntje te schrijven over de 21-13. Wie er bij de bezoekers aan de opslag was weten we niet meer, het doet er niet toe, maar in elk geval was de stop niet perfect en kwam Trinidad in moeilijkheden maar deze loste dit op met een geniale achterwaartse legbal … de beschrijving doet geen eer aan de actie. Asse-Lennik kreeg zijn 14de punt andermaal in geschenkverpakking door een zware misser in de service (even onderhands proberen ?). Staszewski was succesvol vanaf de serveerlijn voor 21-15. Een tweede keer stond het net in de weg (22-15). En met drie magistrale blokpunten (Matthijs Verhanneman op Pekmans, blok op Seppe Baetens en finaal een driemansblok op who cares) ankerde Knack Roeselare die felbegeerde finaleplaats definitief vast. De emoties aan beide zijden van het net waar begrijperlijkerwijze verschillend. En masse trokken de thuisspelers naar hun gekwetste ploegmaten aan de zijlijn.

In set vier kregen spelers rust en spelgelegenheid en dus noteerden we invalbeurten voor Leonis Dedeyne, Pieter-Jan Creus en ook Thomas Konings die zich mooi staande hield en niet aarzelde om ook zijn punten te scoren, hetzij via blok, hetzij rechtsreeks op de grond. En wat te zeggen van vliegende Leonis ? Andermaal werd het 8-7 en 16-13. Fasteland bood met een mislukte opslag het eerste wedstrijdpunt aan (24-19) maar Pekmans (24-20) en een mislukt nummertje 28 bij Knack (blok op Verhanneman) stelden het verdict nog even uit. Papa Matthijs wilde dan persé nog naar zijn pasgeboren tweeling en klopte de 25-21 tussen de lijnen.

We waren er inderdaad niet gerust in en dus herhalen we ons respect voor de tegenstrever die deze kwalificatie des te mooier maakte. Chapeau ook voor de bezoekende supporters die hun team ook in set vier bleven aanmoedigen en nadien een warm applaus aanboden. Zo eindigt dit kalenderjaar voor Knack Roeselare toch wel op een betere wijze dan verleden jaar. Het jaar van Charlie Hebdo, stakingen, aanslagen in Parijs, terreurniveau vier loopt op zijn laatste benen. Onze laatste gedachten gaan niet naar het volleybal maar naar kinderen die overleden zijn door een verkeersongeval. Deze komen niet in het wereldnieuws, CNN komt niet ter plaatse maar toch beleven hun ouders een eigen Bataclan. We leggen op de terugweg symbolisch een bloem neer op de plaats waar Saartje Gevaert om het leven kwam.

Beste supporters van alle ploegen, hou het veilig, ook in deze periode, en zorg dat we samen met zijn allen nieuwe, mooie en positieve, emoties kunnen beleven in 2016

DeePee 16/11/2021