Uitwuiven met een dikke, dikke merci

Het lijkt er op dat, naast Belgisch bier, spelers van Knack Volley het belangrijkste importproduct van Frankrijk worden. Misschien moeten we overwegen om een FRABEL-liga in het leven te roepen in plaats van een BENE-liga. Dan zouden spelers de lokroep van de sterkere Ligue A misschien kunnen weerstaan. Al wordt dat “sterkere” toch iets te gemakkelijk voor waar aangenomen. Veel Europese potten breken de Franse teams nu ook weer niet en ook bij de zuiderburen zijn het altijd dezelfde traditieclubs die terugkeren.  Kan natuurlijk ook zijn dat “sterkere” op de financiële armslag van de Franse teams duidt. Wat het ook zij, drie van onze uitwuivers trekken straks richting la douce France.

Märt Tammearu

Toen Märt vanuit het Estse Bigbank Tartu twee jaar geleden in de Tomabelhal zijn opwachting maakte, kon zelfs een blinde zien dat deze kerel een diamant was. Nog slijpwerk aan, dat wel. Maar waar kon hij dan beter zitten dan bij meesterslijper Steven Vanmedegael. Zijn eerste jaar bij ons was er een van pendelen tussen de huppelhoek en het speelveld. Maar met toewijding, hard werk, geduld en een flinke dosis leergierigheid heeft hij zeer snel de nodige stappen gezet. Nog altijd de jongste speler op onze teamlist (17/03/2001) lijkt hij toch al een rugzak vol ervaring te hebben en was hij dit jaar nauwelijks weg te denken uit de starting six. Toch nemen we na dit seizoen afscheid van hem. Zijn prestaties zijn onze Europese tegenstrever Tours VB niet ontgaan en wanneer je een “offer you can’t refuse “ krijgt, dan is de stap begrijpelijk vlug gezet. Tours dus, mooie club, mooie sporthal, mooie supporters en mooie stad. Make us proud Märt en wie weet tot volgend jaar in de Champions League. Tänan teid väga Märt!

Pablo Kukartsev

Een opposite met een Russische naam (beide ouders Russische profvolleyballers), met een Argentijns paspoort want geboren in Argentinië, met een voornaam Pavel, maar vervormd tot Pablo, met Spanje als woonplaats de voorbije jaren… Menig Knack Volley-fan krabde zich in de haren toen vorig tussenseizoen de sportieve cel dit enigma aankondigde. Maar als er al twijfels waren, deze werden door de man zelf al vlug tegen de taraflex gemept. Een “old school” opposite pur sang, geweldige hoogte, verschroeiende aanval en een snoeiharde maar secure opslag. Bijna elke wedstrijd topscorer, maar nog belangrijker dan het aantal punten dat hij scoorde: hij scoorde vooral de punten in money time. Klasbak, al vlug bestempeld als te goed voor de Belgische competitie en dat blijkt nu ook zo. Je kan je afvragen hoe deze  30-jarige zo lang onder de radar is gebleven. Volgend jaar beproeft Pablo zijn volleygeluk in Tourcoing. Over de club, de hal en de stad: geen commentaar. Familieclub Knack Volley ziet een familieman vertrekken. Zijn echtgenote Alba en zijn hier in Roeselare geboren zoon Luka zijn Pablo’s grootste goed. De naam Roeselare zal dus nog dikwijls van zijn tong rollen. Voor de ene de Terminator, voor de andere Kuka. Nog zo’n enigma. ¡Muchas gracias Pablo!

Rune Fasteland

Menig Knack Volley supporter zal wellicht gehoopt hebben dat Rune stilaan de weg zou opgaan van onze andere “long term” buitenlander Ivan Contreras. Helaas, na 5 jaar Knack Volley (en een jaar Menen en een jaar Aalst), wou onze 28-jarige middenblokker de sfeer van een andere competitie opsnuiven. Wie gunt het hem niet? Deze minzame Noorse reus had het aanvankelijk niet gemakkelijk bij ons. De huppelhoek was in het begin zijn vaste stek. Maar opgeven staat niet in zijn woordenboek. Met hard werk en positieve ingesteldheid eiste hij de voorbije jaren stilaan zijn basisplaats. En met de komst van setter Stijn werd hij de man die sneller slaat dan zijn schaduw. Samen met deze snelle arm en zijn nauwelijks nog bij te houden aantal kill blocks de gedroomde middenman. Maar volgend jaar dus niet langer bij ons maar, net als Kuka, in Tourcoing te zien. Over de club, de hal en de stad zullen we het niet meer hebben, maar we wensen hem alle succes. Tusen takk Rune!

Het vertrek van Rune en Märt zorgt ook nog voor wat collateral damage. We wensen “mama” Ann Dewulf en Pol Vanden Berghe een spoedig herstel van het lege nest-syndroom.

GDI 08/05/2023