Sterk verweer tegen wereldtopper Kuzbass Kemerovo

Knack Volley toonde zich in deze wedstrijd tegen de Russische wereldploeg Kuzbass Kemerovo onder een totaal andere gedaante.

Zonder enige twijfel kunnen we de beschrijving ‘positieve metamorfose’ gebruiken, iets wat we ook over Decospan Menen kunnen schrijven, dat enkele kilometers verder de maat nam van Lindemans Aalst door de ajuinen met 3-0 naar huis te sturen en zo de derde plaats in de klassering op te eisen. Er wachten Knack Volley in januari dus nog twee aartsmoeilijke duels met de buren.

In de Tomabelhal deed Knack Volley beroep op zijn basisopstelling en dus ook met Andreas Fragkos tussen de lijnen. Het moet gezegd worden dat de Griek momenteel een deel van de Akropolis op zijn rug lijkt te dragen want in beide partijen kon hij helaas niet zijn stempel drukken. Coach Steven Vanmedegael nam dan ook de juiste beslissing om bij een 9-15 in set twee Mathijs Desmet zijn kans te geven op het allerhoogste niveau. Aan de commentaren in de diverse media te lezen (en die wij ook volmondig onderschrijven) deed Mathijs dit met de nodige panache, zeven scorende punten waaronder een killblok op Ivan De Verschrikkelijke Zaytsev, op de pipe en vanuit zijn geliefkoosde positie vier. Dit smaakt duidelijk naar meer.

Een goed wedstrijdbegin was cruciaal en dat kwam er ook.

Bij Kemerovo werden de eerste passes richting Ivan Zaytsev gestuurd en die scoorde respectievelijk de 1-1, 2-2, 5-3 maar liep ook op een blok van het duo Fragkos-Coolman wat ons de 4-2 opbracht. Matthijs Verhanneman nam zijn voortrekkersrol weer op (score 3-2 en een ace 5-2). Er zat dus duidelijk schwung in de thuisploeg. De ploeg van coach Alexey Verbov liet dit echter niet aan zijn hart komen en dichtte snel de kloof: 7-7. Het viel ons ook al op gedurende het duel met Modena, maar we kunnen de coachingstijl van Alexey Verbov wel waarderen. Net zoals Steven staat hij letterlijk heel dicht bij zijn spelers gedurende de wedstrijd, coacht positief en bemoedigend en houdt zich niet bezig met commedia dell’arte, het trekken van pruillippen en het beïnvloeden van de scheidsrechters. Iets wat we gelukkig ook in België het laatste decennium kwijt zijn geraakt (meent u in deze zin een dubbele bodem te lezen dan heeft u het correct voor). Bij een nieuwe voorsprong van Knack Volley (12-9) moest hij wel erger voorkomen en dook in de time-out. George Huhmann bleef aan service en de kloof werd nog een tel groter (13-9). Dit verschil bleef er richting money-time (16-12) maar vooraleer we daar arriveerden schoot er niets meer van over (19-19). Knack Volley stak toch de hand uit naar een eerste setwinst (22-20,) kwam dan op achterstand (22-23), een ace van Pieter Coolman tekende wel voor het eerste setpunt (24-23) maar het geluk bleek gisterenavond niet aan onze zijde te staan want met een zeer gelukkige score met de schouder en twee missers van Matthijs Verhanneman ontglipte ons alsnog setwinst: 25-27.

De herneming kende een evenwichtig spelbeeld maar zou de set worden met heel wat discutabele videochallenges. Het was reeds van dat bij een 4-5 toen Hendrik Tuerlinckx, na controle door het systeem, inderdaad het blok niet raakte maar Knack Volley direct een tegenchallenge vroeg voor nettouch. Iedereen bij  Roeselare zag de nettouch op het grote videoscherm maar de videoref deed alsof zijn neus bloedde tot groot ongenoegen van onze coach. De 6-10 werd ook geen 7-10 maar 6-11 want deze maal zag de videoref wel een zeer betwistbare bloktouch. We poetsten onze brilglazen en zagen die niet, coach Steven ook niet en dus kreeg de assistent-ref de volle laag. De hoofdscheidsrechter dacht er het zijne over en liet grootmoedig de gele kaart op zak. Over de challenge bij 7-13 was er gelukkig geen discussie zodat het correct 7-14 werd. De ondertussen ingebrachte Mathijs Desmet gaf voor de 11-18 wel even persoonlijk zijn visitekaartje af aan Ivan Zaytsev door hem met een éénmanskillblock het scoren te beletten, maar de vogels waren gaan vliegen en boekten met 16-25 een ruime setwinst.

In set drie zat de spanning er dadelijk opnieuw  in en het eerste punt werd al felbevochten tot Matthijs Verhanneman ons de 1-0 bracht. Een pipe van Mathijs Desmet en een ace van George Huhmann volgden (3-0). Maar de reeds vernoemde Russische wereldster bemoeide zich dan met de stand en scoorde driemaal op een rij: 4-2, 5-3 en 5-4. Mathijs Desmet deed amper onder met de 7-5 en 9-6. Een sobere Alexander Markin, die wel erg sterk op de jonge Ivan Contreras lijkt, en de Russische versies van de Chinese muur voorkwamen erger voor Kemerovo: 11-11. Pieter Coolman kon ons nog een laatste maal op voorsprong brengen (13-12) maar dan nam Kemerovo het commando definitief over: 13-16 (pipe Roman Pakshin). Een ace van spelverdeler Igor Kobzar (15-19) deed het verschil verder oplopen. Toch bracht een nieuwe ace van Matthijs Verhanneman nog een sprankeltje hoop voor de supporters achter de buis: 19-21. Maar daar bleef het bij en ook set drie werd door de kiesmannen (zelfs die van Trump) aan Kemerovo toegekend: 20-25.

Het gevoel dat we hieraan overhielden was dus in elk geval een groot stuk beter en biedt kleine perspectieven voor donderdagavond. Het wordt sowieso a hell of a job om de vloer niet aangeveegd te worden door de schoenen van Leo Shoes Modena. Maar een mooie prestatie om dit bijzondere jaar, waar we in de Belgische competitie outstanding waren, af te sluiten zou mooi zijn.

Matchreport Knack Volley – Kuzbass Kemerovo