Knack Volley laat een setje maar geen punten liggen

De sporthal in Haasrode was mooi volgelopen voor dit duel tussen de nummers één en drie in de Lotto Volley League. Helaas voor de ploeg van coach Kris Eyckmans herviel man in vorm, Simon Peeters, in het oefenduel tegen Guibertin bij het laatste punt in zijn blessure en mocht Lennert Beelaert andermaal zijn mogelijkheden demonstreren.

Na de winterbreak en met een Europees duel in het vooruitzicht was het te voorspellen dat coach Steven Vanmedegael zijn typeploeg tussen de lijnen zou sturen, kwestie van matchritme op te doen.

VHL nam een snelle 3-0 start maar met tweemaal Pablo Kukartsev aan het kanon en een blok van Rune Fasteland werd deze lichte schade op de carrosserie al snel hersteld. Het regende alvast blocks en bij een 10-12 tussenstand stonden er al vijf streepjes in de Knack-kolom. VHL parkeerde tijdelijk zijn motor op het cijfer 10 terwijl Knack Volley mocht wegracen naar het cijfer 16. De thuisploeg kon nog even repliceren en tot op drie punten komen (15-18) maar onze ‘Terminator’ Pablo Kukartsev had de juiste superbrandstof getankt, moest geen beroep doen op ‘add blue’ in het tankstation en set 1 werd afgevlagd bij 20-25.

Set 2 begon met twee aces van Märt Tammearu maar het werd geen solorit voor de Landskampioen, integendeel. De volleyliefhebbers kregen een superspannende set te zien. VHL veroverde zelfs als eerste een setpunt (24-23). Maar aan de finishlijn stond alweer een onneembare bandenmuur van Argentijnse makelij om met 28-30 en dus 0-2 een nieuwe pitstop te maken.

Ook set 3 ging tot het gaatje, de duels waren vol van pk’s en spankracht met voor de 8-7 een waanzinnig mooi rallypunt. Na meer dan een minuut en wissselende kansen voor beide ploegen werd het punt bijgeschreven langs de kant van Knack Volley. Ondanks een 10-7, via een ace van Berre Peters, moest de thuisploeg na twee aces van ‘Fangio’ Kukartsev bij 11-11 nieuwe moed gaan tanken. Bij 18-20 zag het er benauwd uit voor VHL maar dan kwam er ene Lennert Van Elsen zijn visitekaartje afgeven. Niet dat we zijn C.V. en troeven nog niet kenden maar de lokale ambitieuze middenman speelde zich eens te meer in de kijker en hield zijn team recht in de eindsprint (19-20, 19-21 en 22-21, 23-22). Hij evenaarde met zijn zeven punten (aan 100%!) in deze set zelfs het aantal van de veelvraat aan de andere kant van het net. Dit bood wat later thuiskapitein Hendrik Tuerlinckx de gelegenheid om zowel de 26-25 als 27-25 in de geschiedenisboeken neer te schrijven.

Het verhaal van set 4 was dat van een korte sprint waarbij Matthias Valkiers en Co lijdzaam moesten toezien hoe Stijn D’Hulst opnieuw iedereen kon aanspelen. Zo ging het over 4-8 naar 7-13 en 10-18. Het leek zowaar wat op de uppercuts die Wout Van Aert uitdeelde aan Mathieu Van der Poel in het zand van Koksijde. Of op de ninedarter van wereldkampioen Michael Smith tegen de killer van ‘dancing’ Dimi.  Hoofdscheidsrechter Koen Luts en zijn assistent Paul Herbots stuurden de spelers richting douches bij 15-25. Met een 3 op 5 in aanval, een ace en een block in deze vierde set deed Pablo Kukartsev zijn teller stijgen naar 17 aanvalspunten, vier aces en zomaar eventjes zeven blocks. Wie goed kan tellen rekent uit dat dit er dus 28 in totaal werden. Hiermee hield hij Hendrik Tuerlinckx (21 punten) en Lennert Van Elsen (14 punten) achter zich.

Het werd dus een goede generale repetitie maar komende woensdag wordt het andere koek of moeten we schrijven ‘fouaces’ (briochebrood gevuld met bonen en rilette… de plaatselijke culinaire lekkernij)? The Blue Wall zal er in elk geval zijn om ons team aan te moedigen.

Lees ook het artikel in de Krant van West-Vlaanderen

matchreport Leuven-KNACK 07-01-2023

Brilsmurf 07/01/2023