Een ongelijke strijd

Op de publicatiedatum van dit wedstrijdverslag is het exact 20 jaar geleden dat Knack Volley Roeselare tegen het Portugese Espinho de Top Teams Cup binnen haalde, een unicum dat nog steeds geen navolging kreeg door een ander Belgisch herenteam. Om dit doel te bereiken moesten onze spelers toen tot het uiterste gaan en bij manier van spreken hun tenen uitkuisen.

Dit laatste was in de terugwedstrijd tegen VBC Waremme in elk geval niet nodig. De rode lantaarn werd met huid en haar verslonden en blijft na jaren nog steeds wachten op een eerste setwinst tegen de armada van Steven Vanmedegael.

Onze coach koos er voor om Mathijs Desmet en Rune Fasteland niet in te zetten en hierdoor kansen te bieden aan Arno Van de Velde en Märt Tammearu. Voor Arno was het een beloning voor het harde werk in zijn revalidatieproces, voor Märt dan weer een prelude op de vooravond van zijn eenentwingtste verjaardag.

Star of the Game werd kapitein Matthijs Verhanneman en dit niet alleen voor zijn gigantische bijdrage in de puntentelling (11 op 14 en vier blokpunten) maar eveneens voor zijn focus en felle gedrevenheid bij elk punt. Hierbij ging hij, als kapitein, geregeld in de clinch met eerste scheidsrechter Wim Cambré en zijn assistent Robin Schoenmaekers wanneer hun beslissingen betwistbaar waren. Ongeacht de tussenstand, ongeacht de dominantie van Knack Volley was er de onverzettelijke wil van Matthijs om elk punt te winnen.

VBC Waremme kon enkel in set één kort in het spoor blijven (6-5). Knack Volley trok dan in één streep naar 12-7 maar een betere fase van de bezoekers liet hen toe hun karretje weer aan te haken (13-12). Maar verder liet Knack Volley de tegenstanders niet komen ( 16-13, 20-18). Met Märt Tammearu aan de achterlijn werden de Wawa’s vervolgens op een hoopje geserveerd en gespeeld. Onze kapitein blokte het setpunt op het scorebord en met een feilloze aanval mochten de ploegen van kant wisselen: 25-18. De statistieken leren ons dat tegenover twee servicemissers er drie aces stonden.

Met vier blokpunten en één aanvallend punt werd Arno Van de Velde topscorer in set twee. De weerstand van VBC Waremme brak na de 7-5. Enkel Roman Abinet, toch in betere doen dan de heenwedstrijd, kon af en toe door de verdediging breken maar dit was niet voldoende om Knack Volley te bedreigen: 10-6, 15-9. Steven Vanmedegael riep dan Stijn D’Hulst en Michiel Ahyi naar de bank zodat Sander Depovere en Stijn van Schie de klus konden klaren. Bij 16-10 parkeerde Märt Tammearu zijn wagen weer eventjes aan de serveerlijn maar bij 22-11 was zijn parkeergeld op. In die parkeertijd werden vier oninneembare muurtjes gebouwd. De set eindigde, net zoals set drie trouwens, op 25-12.

Set drie viel inderdaad al snel in een beslissende plooi: 5-1 (ace Märt Tammearu), 11-4, 14-6 (ace Arno Van de Velde), 24-12 (ace Stijn van Schie). Voor de rest werd het een Verhannemanfestival: aanvallend een zes op zes en nog twee blokpunten er bovenop. Meer moet dat niet zijn zouden we durven te zeggen. Voor wie nog twijfelde: Matthijs is back!

De volgende afspraak in de agenda staat genoteerd op zaterdag 26 maart in de Tomabelhal waar meteen al een kraker van formaat geprogrammeerd staat tegen een titelambitieus Decospan Menen. Laat ons echter duidelijk zijn dat in de Champions Final 4 elk duel een kraker wordt, voor elk punt moet gebikkeld worden en dat de steun van de supporters broodnodig zal zijn om Knack Volley verder te helpen. Wees dus massaal op de afspraak, zet je beste beentje voor, haal de Knackattributen uit de kleerkast en smeer je luidste stem.

Foto Jan Vanmedegael

Foto’s Jan Vanmedegael

Foto’s Bart Vereecke

matchreport KNACK-Waremme 16-03-2022

Brilsmurf 17/03/2022