Competitiedag 7 Euromillions Volley League 2021-2022

Voor sommige ploegen stond de voorbije dagen de zevende én de achtste wedstrijd op het programma (Greenyard Maaseik en BDO Haasrode Leuven), anderen waren aan hun zevende duel toe en door de afgelasting van de confrontatie tussen Decospan Menen en Caruur Gent blijven deze teams steken op zes stuks.

De voorlopige klassering vertoont dus een vertekend beeld maar waar niet over moet getwijfeld worden is dat Knack Volley aan de kop staat, in elk scenario. Het won voorlopig twintig sets en verloor er amper vijf! Toekomstig opponent komende zaterdag, VC Greenyard Maaseik (dat deze week niet naar Warschau hoeft te vertrekken) telt reeds twaalf verloren sets, twee punten minder en één wedstrijd meer gespeeld. Nu zijn we inderdaad nog steeds in de eerste fase van de competitie maar Knack Volley lijkt de beste kaarten in handen te hebben.

VC Greenyard Maaseik – BDO Haasrode Leuven (23/25 26/24 25/16 20/25 12/15)

Een betere uitslag konden we ons als Knack Volley supporter niet voorstellen, puntenverlies voor twee sterke concurrenten.

Het was al van het seizoen 2016-2017 geleden dat de bezoekers konden winnen in Maaseik (ook 2-3, waardoor niet Gent maar wel Haasrode Leuven kon doorstoten naar de play-offs). Kris Eyckmans vertrok met zijn manschappen vol vertrouwen en oordeelde dat Maaseik ‘te pakken’ was omdat de ploeg van Joel Banks nog naar stabiliteit zoekt.

De eerste twee sets waren telkens een dubbeltje op zijn kant. Bij 13-18 in set 1 leek BDO Haasrode Leuven af te stevenen op duidelijke setwinst, maar dan zweeg het kanon even en kon de vice-kampioen zelfs volledig langszij komen (22-22). Berre Peters en Hendrik Tuerlinkcx trokken toch het laken naar hun kant.

Geen 11-17 in set twee maar wel 14-14 waarbij de doorgaans correcte en nuchtere Kris Eyckmans nadien de eerste scheidsrechter op de korrel nam. Het niet installeren van het nochtans beschikbare videochallengesysteem legde de thuisploeg dus geen windeieren. Lazar Cirovic scoorde in deze tweede set slechts een 2 op 7 maar het waren wel de twee belangrijkste van de set (25-24 en 26-24) of hoe elke statistiek toch zijn relativiteit kent.

Vervolgens legden beide ploegen elk overtuigend beslag op een set zodat een belle de winnaar moest aanduiden. Hierin was de beste start voor Greenyard Maaseik dat met winst van kant leek te gaan wisselen (7-4). Maar het draaide net even anders uit door missers van Jolan Cox en de Braziliaanse reus Guazelli Bonatto. Berre Peters van zijn kant faalde niet: 7-8. De ingevallen Gilles Lomba deed de 9-11 teniet met een winnend blok (11-11). Servicemissers van beide hoofdaanvallers hielden het perfecte evenwicht (12-12) in stand, gevolgd door scores van Hendrik Tuerlinckx en Berre Peters. Finaal ging de lijnrechter in de fout maar hij werd gecorrigeerd door hoofdscheidsrechter Boulanger die de bal terecht binnen zag.

VC Greenyard Maaseik – VBC Waremme (25/18 25/20 17/25 25/17)

Zonder de positief geteste Samuel Fafchamps, Mathias Pire (twee basisspelers) en Labio Cocchini vertrok VBC Waremme zeker niet met beschaamde kaken uit Maaseik na een 3-1 verlies. Om de afwezigheden te remediëren plaatste Sacha Koulberg Juho Kaunisto op de hoek en de jonge Robbe Van Loon in het midden. Coach Joel Banks bracht van zijn kant voor het eerst de nieuwe setter, Renet Vanker, in de ploeg en ook Martin Perin en Elias Thys mochten het tegen hun ex-ploeg opnemen.

Set 1 ging makkelijk naar de thuisploeg ondanks een sterke remonte van 19-11 naar 19-16 onder impuls van Juho Kaunisto. Net op tijd schoot kapitein Jolan Cox wakker en maakte er korte metten mee.

De dominantie van Greenyard Maaseik bleef er in set twee (8-4). VBC Waremme vocht voor wat het waard was (14-13) maar een nieuwe achterstand naar 17-13 kon niet meer hersteld worden.

We zagen een prima start van de bezoekers in set drie (3-5, 6-9 en 7-11). Ondertussen waren Renet Vanker en Jolan Cox bij 6-10 in de huppelhoek beland ten voordele van Liam Mc Cluskey en Ferre Reggers. Maar ook die konden het tij niet keren zodat bij 9-14 naar de time-out gegrepen werd. Zonder succes (10-17) en dus werd de dubbele wissel weer ongedaan gemaakt. De stand nam schrikwekkende proporties aan: 10-20! En de remonte  naar 17-25 bleek enkel nog een doekje tegen het bloeden.

Na de 6-6 zorgde ex-speler, Elias Thys, voor een uppercut en VBC Waremme ging knock-out in de touwen (9-6). Twee beslissingen van scheidsrechter Bjorn Willems werden nog fel gecontesteerd door de Wawa’s maar hun protest bracht geen zoden aan de dijk: 14-9. Op adrenaline vocht Edson Felicissimo als een leeuw maar de kloof was gemaakt en VC Greenyard Maaseik kon finaal drie punten aan zijn puntentotaal toevoegen.

Tectum Achel – Lindemans Aalst (25/16 22/25 24/26 25/23 6/15)

De toekomstige Bekerwinnaar (of spreken we hier echt voor onze beurt en doen we hiermee Caruur Gent oneer aan?) werd in de eerste set koud gepakt door enerzijds drie missers in aanval (0-3), maar met Peetu Mäkinen aan de serveerlijn ging het volledig onderuit want die serveerde zo maar eventjes vier opeenvolgende aces (7, 8, 9 en 10-2). Zijn goede voorbeeld werd gevolgd door Dion Verweij (12-3) en Tim Smit (16-6). Wie goed kan rekenen en tellen komt dus aan zes aces in 10 punten. Lindemans Aalst bleef ondermaats (20-9) akteren en kon enkel dankzij lokale fouten de schade beperken.

Set twee manifesteerden de bezoekers zich onder een andere gedaante (in positieve zin) en de thuisspelers evenzeer maar dan in de omgekeerde richting. Toch viel de beslissing slechts in money-time (20-21). Ondertussen was Brecht Campforts een bleke Gert Van Walle komen aflossen maar ook hij kon niet beletten dat een alweer sterke Simon Van de Voorde de set binnenhaalde voor zijn team. Simon bleek weer van goudwaarde met zijn 9 op 13 in aanval, wat hij aanvulde met nog zes blokpunten. Indrukwekkend!

Ook in set drie hield hij het nummer vijf op de rails met ondermeer twee bloks die goed waren voor 4-6 en 4-7. En ontketende Brecht Campforts bracht bijna in zijn eentje Tectum Achel opnieuw in de running (21-21), maar het laatste woord was toch voor de Aalsterse middenmannen (Simon Van de Voorde en Alejandro Vigil) die aanvallend voor de 24-25 en 24-26 zorgden.

Set vier bleek andermaal een nagelbijter al zag het er bij 14-10 opnieuw goed uit voor het team van Jan Meertens. Maar bij 16-13 scoorde Lindemans Aalst zo maar eventjes zes punten op een rij, waaronder twee aces van Seppe Baetens. De hemel kleurde zwart voor Tectum Achel bij 16-19. Maar Ward Van Dyck toverde de zon weer tevoorschijn (17 en 19-19). Brecht Campforts deed de donkere wolken totaal verpulveren met een drie op een rij (20, 21 en 22-19). Dat waren dus van hetzelfde laken een broek en ook zes punten op een rij. Het bleef spannend (24-23) maar een servicemisser van Jakob Rybicki veroordeelde Lindemans Aalst tot het spelen van een beslissende vijfde set waarin het zonder enige discussie de betere was: 2-4, 3-6, 3-10 en 5-13. Met een ace van Seppe Baetens als orgelpunt kon zijn team twee broodnodige punten meenemen naar de Carnavalsstad bij uitstek. Het wordt in elk geval bikkelen om zich bij de top vier te positioneren en het thuisvoordeel te verwerven in de Qualification Round (waarover later meer).

DeePee 11/01/2022