Writer’s block en begenadigde dagen

Het gebeurt ons zelden tot nooit maar hoe moet je een wedstrijd die geen enkel direct belang meer had becommentariëren? Maar wellicht is dit nog erger voor coach en spelers: hoe moet je dergelijke wedstrijd aanpakken? Of toch niet, want Hebar Pazardzhik bleek een ervaren en lastige tegenstander en was dus ideaal om jonge spelers als Märt Tammearu en Mathijs Desmet de broodnodige internationale ervaring te laten opdoen alvorens te dromen van verdere stappen aan het internationale volleybalfirmament. Te snel willen vertrekken kan immers nefast zijn en contraproductief werken, enkel geduld, hard werken en een nuchtere kijk zijn het recept om op het juiste moment een stap vooruit te plaatsen.

Dat een volleybalcarrière lang kan duren bewezen meerdere spelers van de Bulgaarse landskampioen. Onze gesel, Todor Aleksiev, is er al achtendertig en bleek meestal onstuitbaar. Maar ook anderen in zijn team konden uit hun ervaring putten om Knack Volley over de knie te leggen. Nu hadden we na het verlies in de eerste wedstrijd zo een idee dat Hebar Pazardzhik werkelijk in een begenadigde dag zat, zo eentje die je maar twee, drie keer in een seizoen hebt. Waar alles lukt, hoe sterk de tegenstander ook is. Maar in het tweede duel bewezen ze dat dit wellicht een misvatting was.

Set één ging voor de bezoekers, deze keer Knack Volley dus, aanvallend moeilijk van start. De Bulgaren hadden hun les geleerd en konden steeds opnieuw hun blok op de juiste positie optrekken. Dit resulteerde niet altijd in een direct punt maar Knack Volley had vaak meerdere pogingen nodig om het scorebord gunstig te laten evolueren. Opposite Bradley Gunter zat deze maal veel beter in de match (9-6). De bloks vlogen ons om de oren (15-10) en we meenden in een close-up de wanhoop in de ogen van Mathijs Desmet te bespeuren. De score maakte opnieuw bokkensprongen dat het niet mooi was maar we denken dat een ace van Popeye Desmet na een 21-15 de kloof verkleinde tot 21-18. En met Sander Depovere (meerdere prima invalbeurten trouwens!) kon Märt Tammearu zelfs nog een puntje van de achterstand afknabbelen (22-20). Verder kwamen onze boys niet: 25-21.

Toch gaf dit de burger moed want met een geïnspireerde Stijn D’Hulst aan de pass werden keer op keer nu wel oplossingen gevonden. Pieter Coolman bewees eens te meer zijn dikke meerwaarde en Stijn van Schie (vandaag als opposite) kwam in set twee ook meerdere malen succesvol in de aanvalspatronen. Het werd het reeds gekend potje haasje-over: 3-2, 8-9, 13-12, 16-17 (ace Stijn D’Hulst). De videochallenge werd aan het werk gezet en, na de frats van de eerste wedstrijd, zag je dat Steven Vanmedegael er soms het zijne van dacht. Todor ‘de verschrikkelijke’ Aleksiev velde het verdict met een houw van jewelste: 26-24.

François Lecat en Arno van de Velde waren er in set twee al bijgekomen en bleven op het terrein voor de derde en laatste set. We zagen opnieuw problemen bij de videochallenge voor een call van Knack Volley en we dachten echt dat de operator de kabels eruit zou trekken om er een ‘unjudgeable’ van te maken. Een ace van Hebar Pazardzhik die hen via een werkende videochallenge terecht de 10-5 aanbood deed ons vrezen dat we recht naar de afgrond gingen. Maar Knack Volley toonde zijn karakter en hield het verschil eerst binnen de perken (15-13) en zelfs tot een minimum (18-17). Een ace van Pieter Coolman resulteerde zelfs in een 19-19. Maar dan ging het snel, razend snel, naar 25-20.

Einde van het Europese verhaal seizoen 2021-2022 voor Knack Volley. Nieuwe afspraak zondagnamiddag om 15u in de Tomabelhal voor de wedstrijd Knack Volley-Tectum Achel.

Brilsmurf 18/02/2022