Wanneer volleybal simpel is of tenminste lijkt

Aan de Kapellekensbaan, waar zaal Schotte is gelegen, werd het een kortere bedoening dan vooraf verwacht. En bovendien andermaal een dikke teleurstelling voor de ploeg van afscheidnemend coach Johan Devoghel. Hoewel ze in dit duel, in tegenstelling tot de verloren Bekerfinale, niet als favoriet van start gingen, had Lindemans Aalst ongetwijfeld op meer en beter gerekend. We zagen geen Joel Banks in de zaal dus konden we hem niet vragen naar zijn impressies en intenties.

Voor de meer dan 100 meegereisde Knack-supporters, waarvan 30 met The Blue Wall-bus, werd het opnieuw  een zalige avond, kraaiend van plezier. Knack Volley toonde zich, na de glansprestatie in hun eerste wedstrijd tegen Decospan Menen, eens te meer van zijn allerbeste zijde. Dat finaal Mathijs Desmet ging lopen met de trofee van Star of the Game was na de wedstrijd een evidentie. Vooraleer aan een buitenlands avontuur te beginnen is de motivatie van Popeye groot om in schoonheid afscheid te nemen van zijn ‘club of hearts’, zoveel is zeker. Mocht er ook een publieksprijs toegekend mogen worden dan zouden wij deze schenken aan de ‘Belgische Jenia  Grebennikov’. Man, man, man, wat was me dat nog maar eens een kanjer van een partij die Dennis Deroey speelde. De poetsploeg van de volgende dag werd subito presto afgebeld want op één mistasten na (ace Robbe Van de Velde) moest de thuisploeg het onmogelijke inzetten om de bal op de vloer te krijgen. Hierdoor kon Stijn D’Hulst een snelheid van uitvoering verzekeren die zijn aanvallers vanop elke positie toeliet te scoren. Geresumeerd dus een knalprestatie van het hele team.

Bij de thuisploeg ontbrak helaas Seppe Baetens met Corona, wat toch wel een gemis werd in receptie en verdediging. Anderzijds kreeg de jonge Robbe Van de Velde andermaal zijn kans en hij greep die, zeker in de eerste set, met beide handen. Vooral hij hield aanvankelijk zijn ploeg in de buurt van de bezoekers uit Roeselare (1-1, ace 3-2, 7-5, 8-7). Bij Knack Volley werd Mathijs Desmet veelvuldig gesolliciteerd en hij sloot set één af met een vijf op vijf plus drie bloks! Een driemeterfout van Robin Overbeeke (8-9) was voor de bezoekers het sein om het gaspedaal in te drukken. Gezwind ging het van 8-11 naar 9-13 (blok Mathijs op Robbe). Opvallend was wel dat het sterke midden van Lindemans Aalst aanvallend helemaal niet tot amper aan bod kwam. Voor het eerst plaatsten we een streepje bij Alejandro Vigil bij 14-17. De opslag van de immer gevreesde Egor Bogachev raakte niet over het net (14-18) en bracht Matthijs Verhanneman aan de achterlijn. Die installeerde er zijn strandstoel, trok zijn ‘teensletsen’ aan en schonk zich een gin-tonic in. Onze kapitein bleef er tot het ijs erin gesmolten was (14-24) terwijl zijn ploegmaats een demonstructie hielden. De 15-25 was voor Pieter Coolman.

Set twee startte met een video-challenge. Operator Guy Van Gilsen (inderdaad van Knack Volley!) assisteerde videoref Guy Gabriëls die een blok touch zag en de 1-0 aan Lindemans Aalst toekende. Dit zou dan wel het enige moment blijven waarop de thuisploeg de leiding had in deze set want met rasse schreden keken ze snel tegen een 1-5 aan. Kamil Droszynski mocht definitief naar de huppelhoek maar veel voordeel leverde de inbreng van zijn vervanger, Seppe Van Hoyweghen, niet op. De kloof werd aanvankelijk iets kleiner (3-5, 5-7) maar op het ogenblik dat de setstanden in zaal Vauban de 1-1 vertoonden wezen de bordjes in Aalst reeds 6-12 aan. Blok-verdedigend was Knack Volley beresterk en de eindbalans daarvan vertoonde ondermeer vijf bloks. Maar ook serverend, met slechts twee missers tegen één winning-ace, was ook deze balans uitermate positief. Topscorer Michiel Ahyi toonde ons op zijn rapport een 6 op 8 terwijl Matthijs Verhanneman meer dan zijn deel deed in het vuile receptiewerk. Setwinst kwam dus nooit in gevaar: 10-17, 13-21 en uiteindelijk 16-25. Dichtbij de Franse grens stond het op dat moment 13-5 in set drie.

En dan heb je set drie, jaja set drie. Die speciale set drie nadat je de eerste twee sets won alsof je door een pakje zachte boter sneed met een warm mes. De supporters wisten het en dus was er geen paniek toen het scorebord 5-2 toonde. Die kleine kloof werd weggeblokt maar het duurde toch nog tot 13-13 vooraleer Knack Volley naast Lindemans Aalst kwam (blok Pieter Coolman op Robin Overbeeke). Mathijs Desmet was even uit beeld geweest maar nam, na de 16-16, ook de 16-17 voor zijn rekening. Met Sander Depovere aan service plaatste Rune Fasteland een cruciaal blok op de Aalsterse hoofdaanvaller (18-20). Mathijs Desmet voegde er nog een puntje aan toe en met een rake ace voor 19-23 smoorde hij het laatste verzet in de kiem. De 21-25 kwam uit de schouder van Michiel Ahyi.

We sparen onze superlatieven graag nog wat en blijven voorzichtig. Maar met dit perfecte rapport kan de ploeg met veel ‘v’ verder en volgende zaterdag vol vertrouwen de verre verplaatsing naar Limburg maken.

Foto’s Jan Vanmedegael

matchreport PO Aalst-KNACK 02-04-2022

Brilsmurf 03/04/2022