Nieuws
deel dit nieuwsbericht:
0
Wanneer Pasen voor Sinterklaas en Kerstmis komt
Weinigen gaven nog maar één eurocent voor de kansen van Knack Roeselare bij een 23-21 stand in set drie. De Oostenrijkers, hoewel er slechts sprake was van een eenling, dus corrigeren we ons… de Oostenrijke thuisploeg had er een indrukwekkende en dominante eerste twee sets op zitten en overvleugelde zijn gasten op elk speldomein. De setstanden mogen al bij al nog schappelijk blijken (25-21 en 25-23), de Roeselaarse machine raakte maar niet op gang. En dus was het volkomen te begrijpen dat Sporzacommentatoren Sammy Neirynck en Dominique Baeyens spraken over een droge 3-0 die er dreigde aan te komen. De lezer zal begrijpen dat we hier niet verder op ingaan want het deed zeer aan de ogen en aan het supportershart.
Maar dan geschiede het eerste ‘wonder’ om qua taalgebruik in de sfeer te blijven. Lennert Van Elsen blockte tweemaal op rij en bracht zijn team zowaar op setpunt (23-24). Dan was het tijd voor Sint-Basilius van Caesarea. Hij stak de Heilige Rita van Cascia, patrones van de hopeloze gevallen, in de sprint voorbij en haalde met een ace de set binnen (27-29). Van de Heilige Nicolaas van Myra was er geen spoor, wat in deze drukke tijden voor de oude man te begrijpen valt. Blijkbaar werd hij gesignaleerd in de omgeving van Schepdaal (fotografisch bewijs hiervan op het einde van dit artikel).
Knack Volley Roeselare kreeg zo een onverhoopte kans om de ‘verrijzenis’ in deze do or die wedstrijd, meerdere weken voor Kerstmis, te verwezenlijken. Van achter onze computer schreeuwden we het uit: “Hallelujah!!” en joegen tijdens kantwissel een portie Georg Friederich Händel door onze koptelefoon.
Nu moet je weten dat volgens Wikipedia in de Sint-Salvatorskathedraal te Brugge drie vermeende ruggenwervels van Sint- Basilius als relikwie bewaard worden. Mocht dit het geval zijn dan durven we wedden dat onze Basil die heimelijk mee gesmokkeld heeft en de Brugse burgervader, Dirk De fauw, de miraculeuze verdwijning ervan zou moeten vaststellen. Er deed zich bij het tevoorschijn toveren van de vernoemde ruggenwervels door onze jonge hoofdaanvaller een tweede mirakel voor genaamd ‘de wonderbaarlijke gedaanteverwisseling’. Niet dat er Artificial Intelligence of Faceswapping aan te pas kwam. De ploeg hervond zijn basisniveau, de thuisploeg kon dan weer de hoge druk en zijn onfeilbare niveau niet aanhouden. De wedstrijd kantelde plots. Niet dat er direct strikes gegooid werden, het begon met af en toe wel eens een spare. Na de 9-10 konden we wel spreken van een strike want de score tuimelde naar 10-16. De gelijkmaker in sets kwam niet meer in het gedrang zeker toen van 16-21 het in één ruk naar 16-25 vloog.
De Belgische teams hielden op deze speeldag het hoofd koel in de beslissende set want ook de collega’s uit Menen en Maaseik trokken het laken in de de verkorte eindset naar zich toe. Het team van Steven Vanmedegael speelde weer in een zetel, de receptie liep als een trein, de aanvallen werden accuraat afgemaakt en het scoreverloop was navenant (2-2,2-5,4-8). De wedstrijd, met die o zo belangrijke winst, werd afgeklokt op 10-15.
En dus kan Oostenrijk morgenvroeg verlaten worden in de gepaste sfeer en met het lied ‘innsbruck ich muss dich lassen’ van Heinrich Isaac (1450-1517) te beluisteren via Innsbruck, ich muss Dich lassen – Die Singphoniker Innsbruck ich muss dich lassen ich fahr dahin mein Strassen in fremde Landt dahin,
Toeval bestaat niet! Deze morgen reed Brilsmurf richting Roeselare vanuit zijn woonplaats en ter hoogte van wat ooit ‘De Palma’ was, de feestzaal waar bejaardenbussen dagelijks naar toe reden om een of andere zanger te aanhoren, zag hij een camion met aanhangwagen staan waarop de kopfoto van dit artikel te zien was. Zouden die morgenavond werkelijk zorgen voor een gepaste thuiskomst van het team??
het beloofde fotografische bewijs
Brilsmurf 04/12/2024