Van onder het stof (oktober 2013): KNACK Roeselare verrast vriend en vijand in eerste CL-wedstrijd

Ode aan onze Big Bad Wolf

Gary Lineker zei ooit : “Voetbal is een eenvoudig spelletje van 11 tegen 11 en op het einde winnen de Duitsers”. Gelukkig is volleybal een sport waarin de gewezen Britse topvoetballer ongelijk krijgt. Weinigen gaven nochtans ook  maar één eurocent voor de kansen van KNACK Roeselare op het einde van de eerste set. Het meesterschap van de bezoekers in de eerste fase was dermate verpletterend dat ook onze coach meer dan zijn twijfels had. Dankzij het fenomenale netwerk van Sporza-journalist Marc Willems kwamen we te weten dat de plaatselijke Pizzahut, bij 22-24 in set twee, een bestelling binnen kreeg voor 18 pizza’s met Bratwurst und Kartoffeln. Maar Joppe en Hendrik dachten daar even anders over. En dan komt er iets aan te pas dat je niet met euro’s kunt kopen : lijm. Geen Pattex of colle-tout, maar wel ‘ploeglijm’.

Na het eerste fluitsignaal van het Zweeds-Sloveens scheidsrechtersduo trok de Duitse pletwals zich al snel op gang. Bratoev bleef feilloos afwerken en had, bij 3-5, al drie plusjes achter zijn naam. Geiler diepte de kloof verder uit en na een kanonservice (niet de laatste) op Verhanneman stond KNACK Roeselare al met vijf punten in het krijt (3-8). Een éénhandig blok van Paulides bracht ons een eerste sprankeltje hoop (4-8) maar toch was coach Rousseaux bij 4-10 genoodzaakt zijn eerste time-out te gebruiken. Zonder resultaat echter want bij 6-14 was hij al aan zijn tweede toe. Na een Duitse ace (6-15) kon Claes wel twee keer op rij goed serveren. Een no-pass en een snelle score van kapitein Tuerlinckx brachten ons wat meer bij de mensen (9-15) maar Simeonov maakte er dan een einde aan : 9-16. Friedrichshafen kon zijn superieur niveau echter niet aanhouden en bij 11-16 was ook Moculescu aan zijn eerste time-out toe. Bij KNACK Roeselare moest Matthijs Verhanneman de baan ruimen voor Ruben Van Hirtum maar ook zijn goede invalbeurt kon niet beletten dat we de duimen moesten leggen met 20-25.

Weinig verandering in het spelbeeld in set twee. De dekselse Bratoev bleef onhoudbaar, goed gesteund door opposite Simeonov en na een nieuwe kanonservice, nu op Claes, was het rusten bij 4-8. Met een blok van Tuerlinckx op Günthör knaagde KNACK een deel van zijn achterstand weg (8-10) maar moest dan weer lijdzaam toezien hoe de bezoekers andermaal verder uitliepen (9-13 en time-out). Een mooi blok van Tervaportti en een score van Tuerlinckx resulteerde in nieuwe hoop (15-16). Het momentum was er maar kon niet benut worden. Bratoev sloeg een gat in de vloer (16-18), Coolman miste (16-19) en bij 16-20 dook KNACK weer in een time-out. Na een plaatsbal van Bratoev (17-21) en een punt van Van Hirtum (18-21) kon Pieter Coolman plots op service een no-pass forceren (19-21). Een ace van Van Hirtum kon nadien niet beletten dat Friedrichshafen op setpunt kwam bij 22-24 en de bestelling pizza’s telefonisch doorgegeven werd. Bij 26-25 kreeg KNACK de bovenhand maar toch duurde het nog tot 31-29, met een blok van Paulides, om de zaal te laten ontploffen.

“This is the moment” en de supergave nieuwe videoclip kregen we op het herstelde grote scherm te zien. Maar toch leken onze spelers in slaap gevallen te zijn : 1-5. Gelukkig bleek dit van korte duur : 7-8. Zimmerman verving kortstondig de radeloze Jovovic aan de pass. Maar dan kwam Mister Eemi aan de serveerlijn en tot groot jolijt van de KNACK-supporters werd Geiler vier keer op rij met een receptiefout geconfronteerd. De pret kon niet op toen op zijn vervanger Harms ook nog een muurtje geplaatst werd : 16-11. Even konden de bezoekers nog een puntje van hun achterstand afpitsen (16-12, 20-16) maar de beer, of zeggen we bij KNACK the big bad wolf, was los. Kleine Claes blokte op zijn eentje reus Simeonov en zorgde daarmee voor een setpunt bij 24-17.

Om één of andere reden kreeg Moculescu een gele kaart maar door de nieuwe reglementering had deze nog geen gevolgen in het scoreverloop. Ook de gele kaart voor Günthör, wat later (17-15), bleek na topoverleg tussen scheidsrechters, supervisor, tafel en andere hoge instanties geen punt op te leveren voor KNACK Roeselare. Belangrijker was echter wel de open vleeswonde die Stijn Dejonckheere opliep bij het halen van een onmogelijke bal (3-5).

Hierdoor kreeg Lowie Stuer versneld zijn vuurdoop. En het deed ons ongewild denken aan de eerste passen op het terrein van ene Sam Deroo die in de eerste wedstrijd van de competitie enkele jaren geleden Matthijs Verhanneman moest vervangen. De start van een revelatie die inmiddels mooie sier maakt in Italië en de nationale ploeg. De ploeglijm bleek andermaal goed te werken. Van Hirtum en Claes namen hun verantwoordelijkheid op en steunden Lowie in de receptie. Hijzelf kreeg zijn twee eerste ballen perfect tot bij Tervaportti. Het scoreverloop : 7-8, 12-12, 14-15. Paulides bekroonde dan zijn beresterke wedstrijd met een 15-15 en een winnende service (16-15). De kloof bleef schommelen tussen 1 en 2 punten. Toch kwam Friedrichshafen nog langszij (22-22) maar dan lukte Hendrik een beslissende alles of niets poging : 23-22. Onze vriend Baptiste Geiler liet zich dan betrappen door te ver over het net te reiken en pleegde daarmee wellicht zijn kostelijkste misser : 24-22. Wie anders dan Tuerlinckx zette de kroon op het werk, 25-23?

Ploeglijm is van belang als het niet loopt zoals je wenst. Immers, in het andere geval gaat alles van zelf en heb je vaak ook het geluk aan je zijde. Ploeglijm stelt een groep van kleinere, intrinsiek minder getalenteerde spelers, in staat de wiskunde te tarten en te bewijzen dat 1+1 gelijk is aan 3. En zo moest Friedrichshafen zijn dieptepunt van het voorbije seizoen nog eens herbeleven. En dat de pizza’s koud waren zal hun humeur zeker niet geholpen hebben. KNACK Roeselare boekte een belangrijke zege in een groep waar alle teams aan elkaar gewaagd zijn. Het zou ons niet verwonderen mocht op de laatste speeldag nog alles mogelijk zijn. Maar het jubileumseizoen is in elk geval prima van start gegaan. Meer van dat zouden we zeggen.

Foto’s in het artikel: Guy Van Gilsen

Paul D'haene 07/02/2022