Oefenwedstrijd op niveau

Exact één maand voor de aanvang van de competitie, met een kanjer van een opener tegen BDO Haasrode Leuven en de daaraan gekoppelde huldiging van Hendrik Tuerlinckx, speelde Knack Volley zijn vijfde oefenwedstrijd tegen Caruur Gent. De troepen van Jan Van Huffel waren ook de tegenpartij in de eerste oefenwedstrijd in de Tomabelhal. Deze keer was de plaats van afspraak de thuisbasis van de Gentenaars, de Edugo-arena. En dat had zo zijn consequenties waardoor we de misleidende titel ‘oefenwedstrijd op niveau’ uit onze hoed konden toveren.

Of onze mannen, met hun nieuwe kapitein Matthijs Verhanneman, op het door coach Steven Vanmedegael gewenste kwaliteitsniveau acteerden, daar spreken we ons niet over uit. Het werd wel een 1-3 overwinning waarbij enkel de derde set aan de thuisploeg moest gelaten worden. Geen Stijn D’Hulst of Rune Fasteland tussen de lijnen bij de bekerwinaar/landskampioen. Het midden was dan ook voor Arno Van De Velde en Pieter Coolman, de spelverdeling voor Sander Depovere. Nieuwkomers Filip Gavenda en Märt Tammearu kregen een basisplaats. Set drie was voor Michiel Ahyi en set vier Stijn van Schie als opposite. Matthijs Verhanneman mocht het vanaf set drie waarmaken als libero.

Nu waren de omstandigheden in de Edugo-arena enigszins ongewoon. Naast het middenveld, waar dit duel doorging, trainden in de afgescheiden zijterreinen ook nog twee lokale teams. We namen dus noodgedwongen plaats op een zitbank aan de korte zijde, achterlijn. Geen vogelperspectief vanuit een tribune dus, we bevonden ons op hetzelfde niveau als de spelers op het terrein. En dat bood nou net enkele nieuwe inzichten.

Zo stond onze zitbank net naast de huppelhoek en konden we op de verende vloer de trillingen voelen van de vibrerende toestellen waarmee de spelers hun spieren teisteren. De commentaren/droge humor waren best wel leuk om volgen. Maar de grootste openbaring was toch dat we nog meer dan anders onder de indruk kwamen van snelheid en kracht waarmee het spelletje gespeeld wordt. Beter dan op hoger gelegen kijkniveau’s zie je het effect van de geserveerde ballen. En dropballen die je vanuit de tribune als supporter ziet aankomen blijken op spelersniveau amper waarneembaar te zijn. Of hoe omstandigheden de moeilijkheidsgraad duidelijker in de verf kunnen zetten.

Dat Märt Tammearu als twintigjarige het potentieel heeft om Andreas Fragkos waardig te vervangen bleek, volgens opgevangen commentaren, ook al in de voorgaande oefenpartijen. Een goede fighting spirit, technisch clever spelend en reeds een ruim palet aan aanvalsmogelijkheden in zijn rechterarm mag alvast een eerste bemoedigende vaststelling zijn. Mathijs ‘Popeye’ Desmet heeft er een geduchte concurrent bij om de tweede basisstek op de hoek in te vullen. Voor Filip Gavenda is het de moeilijke taak om een monument te vervangen. Onze linkshandige hoofdaanvaller kon in elk geval niet ontevreden terugkijken op zijn twee sets en imponeerde in elk geval met zijn jumpservices die, rot van effect, de verdediging van Caruur Gent teisterden.

Nog één maand en dan is het zover. Jij telt toch ook af?

Brilsmurf 24/09/2021