Knack Volley kroont zich tot Herfstkampioen

Er was geen spoor van broodzakken of zakken van een bekende supermarkt in de Edugo Arena. Evenmin was dit het geval voor gesneden kleine broden en vanzelfsprekend heb je van wespen in deze tijd van het jaar geen last. Scheidsrechters van dienst, Linde Maertens en Marie-Catherine Boulanger, controleerden bovendien niet alleen de spanning op de wedstrijdballen en de correcte hoogte van het net, maar hadden ook aandacht voor eventueel verborgen Cancellara-motortjes in de armen van de spelers. Alles bleek dus aanwezig om, zonder enige zweem van twijfel, te kunnen spreken over een fair duel waarbij iedereen met propere handen van start ging.

Caruur Gent had zich donderdagavond, op bekerbezoek in Vauban, getrakteerd op een boost van jewelste tegen een weliswaar gehandicapt Decospan Menen. Met gepaste opslagdruk (ondermeer 8 aces) maar ook met een indrukwekkend aantal kill blocks (18 stuks waarvan het leeuwenaandeel door Chris Ogink die er acht voor zijn rekening nam) werd verdiend met 1-3 gewonnen en een eerste stap richting Sportpaleis gezet. Met vijf spelers in de dubbele cijfers tegenover slechts twee bij de thuisploeg noteerde de balans dus uiterst positief voor het team van coach Jan Van Huffel. En die lijn waren ze zeker van plan door te trekken in de laatste competitiewedstrijd van dit kalenderjaar tegen landskampioen Knack Volley Roeselare.

Maar het draaide toch even anders uit voor de potentiële bekerfinalist, die het wel deed zonder opposite Jente De Vries en dus kreeg Jome Vandamme volop zijn kans. Ook van Chris Ogink geen spoor en was het de beurt aan Cristian Freitas om zijn kunde te vertonen. Tegen tien uur was de partij afgelopen met duidelijke 21-25 ,15-25 en 23-25 cijfers. Enkel in set drie kon van enige spanning gesproken worden maar daarover dadelijk meer. Maar zo bleek in elk geval wat in de voorbeschouwing reeds aan bod kwam: individuele statistieken zijn waard wat ze waard zijn, weinig tot niets dus, in een ploegsport als het volleybal.

Knack Volley sloeg in de aanvangsset een eerste kloofje bij 8-11 dankzij een ace van veelvraat Matthijs Verhanneman (18 punten!). Kjaer Hougs Tobias ‘muurde’ wel Michiel Ahyi (14-15) maar dichter kwamen de Stroppen niet. In de golden points was het immers opnieuw uitblinker Rune Fasteland die met zijn derde en vierde punt (18-20 en 18-21) de definitieve kloof sloeg. Pieter Coolman versierde het setpunt (21-24) en met een driemansblok op Jome Vandamme werd de eerste set ingepalmd. In de statistieken zien we verbazend veel gelijkenissen tussen de beide ploegen: elk één ace en twee bloks. De topscorers Kjaer Hougs Tobias en Rune Fasteland zorgden elk voor 4 scores en 1 blok. Enkel in de servicemissers moest Knack Volley met zeven stuks tegenover slechts drie voor Caruur het onderspit delven.

Die parralel trok zich ook door in set twee: elk één ace en vijf missers. Het scoreverloop daarentegen was een stuk minder gelijklopend want na de 6-5 koos Knack Volley definitief het hazenpad, vooral dankzij zijn kapitein, niet alleen aan het roer maar ook in de vuurlinie. Uiteraard kon dit alleen door het stevige receptiewerk onder de deskundige leiding van Dennis Deroey. Tot de 12-15, via Martijn Colson, kon de thuisploeg zich nog enigszins rechthouden maar vervolgens werd het figuurlijk in de (brood)zak gezet: 12-17 (opnieuw met een feilloze Rune Fasteland) en 13-19 (het tiende punt van Matthijs Verhanneman). Ondanks twee time-outs viel ook het kanon van Kjaer Hougs Tobias volledig stil want het loste geen enkel vruchtbaar schot in deze set. Een serve en no-pass van Rune Fasteland later en de bordjes wezen reeds 13-21 aan. Michiel Ahyi kwam ook nog even aan het valluik piepen om voor de setbal te zorgen (15-24), gevolgd door 15-25 na out-bal van Caruur Gent.

Gelukkig voor Caruur Gent vonden ze in de korte onderbreking nog vers en droog buskruit om de Knack Armada te bestoken. Ze haalden zelfs dikke Bertha, of ook Dulle Griet genoemd in de volksmond, van het groot Kanonplein naar de Edugo Arena. En aanvankelijk met veel succes want door ondermeer twee aces van Kjaer Hougs Tobias en een secure Martijn Colson die de makkelijke floats tussen zijn boterhammen als toespijs verorberde keek Knack Volley, zelfs na twee obligate rustpauzes van Steven Vanmedegael, tegen een 12-7 aan. Een ace van Michiel Ahyi was echter het signaal voor een stormloop op het Gentse kanon: 12-9. Beetje bij beetje werd het verschil kleiner en kleiner: 17-15, 18-17. Caruur ontsnapte enkele keren met de nodige portie geluk door de mazen van het net maar kon niet beletten dat Knack Volley langszij kwam via bijdrages van de onvermijdelijke Rune Fasteland en Mathijs Desmet. Matthijs Verhanneman werd andermaal door Stijn D’Hulst prima gepositionneerd om subtiel de 19-19 achter het blok te leggen. Op pipe deed Popeye Desmet er nog een voltreffer bovenop. Rune Fasteland ronde ook zijn zevende aanval met succes af en kon de wedstrijd afsluiten met een perfecte 100% aanvallend, vier blokpunten en één ace. Na de lucky 23-23 van Gilles Vandecaveye was het deze maal Pieter Coolman die voor wedstrijdpunt zorgde en dit cadeau werd verzilverd met een laatste massive block van Rune Fasteland.

Star of the Game werd verdiend Matthijs Verhanneman, een terechte keuze van coach Jan Van Huffel. Maar het had evengoed Rune Fasteland kunnen zijn.

Hiermee zit het kalenderjaar er iets vroeger dan gehoopt op. 2021 was een memorabel jaar, in vele opzichten. We deelden vreugde maar ook verdriet en dat zal wellicht volgend jaar niet anders zijn. Zolang de vreugdevolle momenten de bovenhand halen kunnen we ons daarmee verzoenen, want dit is nu eenmaal het leven. Afspraak begin januari, wij blijven actief en vergeet dus niet geregeld de website te raadplegen. Binnenkort verneem je misschien iets meer over de Globus Winshot. En dat is geen nieuwe speler, evenmin iets dat de belangstelling van Christian Grey geniet. Benieuwd? Tot binnenkort.

Foto’s Jan Vanmedegael

Matchreport Caruur Gent – Knack Volley Roeselare

Brilsmurf 19/12/2021