Knack Volley kent geen genade met VBC Waremme

Inmiddels kreeg, met de bereidwillige toelichting van kapitein Hendrik Tuerlinckx, de 2,5 combinatie waarover we schreven in het voorbije verslag ook een professionele naam : “tick and side”. Waarbij de “tick” staat voor een snelle bal en “side” komt van “inside”. Zo werd dus ook onze volleybalkennis wat bijgespijkerd.

Nu wordt deze combinatie niet zo vaak gespeeld en hebben we de indruk dat ze mogelijks niet in spannende spelfases aan bod komt, eerder wanneer er een rustige dominantie van Knack Volley te bespeuren valt. De vraag was dan ook voorafgaand of dit het geval zou zijn tegen VBC Waremme. Want zoals volkomen terecht in de wedstrijdvoorbeschouwing werd geciteerd,je weet met mannen als Roman Abinet en Serghei Predius maar nooit. Beide heren gaan vaak vlotjes in de dubbele cijfers maar zelden spelen ze gezamenlijk de pannen van het dak. Maar o wee wanneer dit dan wel het geval is en dan mag je je als tegenstander vasthouden als Mieke… aan de takken van de bomen.

Helaas voor Sacha Koulberg en al wie VBC Waremme genegen is, de bezoekers kregen geen enkele kans om Knack Volley maar even te verontrusten. Hendrik Tuerlinckx en Matthijs Verhanneman bleven drie sets op de bank en hun vervangers Michiel Ahyi (17 punten aan 76%) en Mathijs Desmet (12 punten aan 62%) trokken meer dan hun plan. De verdediging stond pal en liet geen enkele steek vallen. Eerlijkheidshalve moeten we toegeven dat de servicedruk van de bezoekers quasi onbestaand was. George Huhmann mocht opnieuw competitieritme opdoen en ook Andreas Fragkos verscheen tussen de lijnen in voorbereiding van de komende Europese Champions League-week.

Kapitein-op-het-terrein Stijn D’Hulst serveerde de wedstrijd op gang en twee pipes van respectievelijk Andreas Fragkos en Mathijs Desmet met daar bovenop een bezoekende opstellingsfout en een netservice zorgden voor een snelle 4-1 score. VBC Waremme slaagde er eenmalig in de geslagen kloof te dichten : 6-6 en 7-7. Maar dan deden twee opeenvolgende driemeterfouten (9-7 en 10-7) gevolgd door twee monsterbloks van Mathijs Desmet op respectievelijk Roman Abinet (11-7) en Lucas Lallemand (12-7) de schade oplopen tot vijf eenheden. De logische time-out bracht even soelaas (12-8) maar dan ging het in een sneltreinvaart verder : 13-8 (receptie en score Mathijs) en 14-8 (met reeds de derde driemeterfout van de bezoekers). Er volgden de 14-, 15- en 16-9. Waremme lukte nog één score maar dan was het opnieuw de beurt aan de thuisploeg : van 16-10 tot 20-10 zonder enig probleem met ook af en toe een mooie recuperatie in het achterveld door een opnieuw heel secure Dennis Deroey (receptie 100% Pos en 75% Exc). Mathijs Desmet blokkeerde in zijn eentje Roman Abinet (23-10) en de bezoekers deden de rest met twee missers van respectievelijk Roman Abinet en een gat in de lucht van het bezoekende middencompartiment:25-13.

De tweede set werd een echte catastrofe voor de bezoekers want de statistieken leren ons dat ze zelf slechts tot vier winnende punten kwamen tegenover zestien voor de competitieleider. In een mum van tijd wezen de bordjes 5-0 aan en kon Michiel Ahyi zich naar hartelust uitleven, wat hem terecht de trofee ‘Star of the Game’ opleverde. Eerlijk gezegd hielden we eerder nauwlettend de livescore van onze buren in de gaten. Toen het scorebord in de Tomabelhal 12-5 toonde, wees de score aan de andere zijde van het land 30-31 aan. Bij 14-8 was het 32-33 en Decospan Menen ontfutselde verrassend de eerste set aan Greenyard Maaseik. Op het einde van de mooie avond zou het niet enkel bij setverlies blijven voor de nummer twee in de klassering, maar ook puntenverlies werd hun deel, zelfs dubbel puntenverlies. Zo kroonden de twee West-Vlaamse ploegen zich tot de winnaars van de speeldag want Decospan Menen deed door zijn winst en het zware verlies van BDO Haasrode Leuven een schitterende zaak in hun strijd voor plaats vier (of wordt het plaats drie of wie weet… ). Ondertussen werd in ons notitieboek met de nodige zorg elke score genoteerd. Helaas voor het geïnvesteerde werk waren het allemaal punten zonder grote uitschieters in deze voortkabbelende partij. Sander Depovere en Stijn van Schie kregen beide speelminuten zonder dat dit ook maar enige invloed had op het spelverloop. Voor de geschiedschrijving geven we de lezer enkele tussenstanden mee: 14-8, 19-9, 21-11 en tenslotte een bitterharde 25-11.

In set drie werd bij VBC Waremme een bleke Serghei Predius op de bank gehouden en kreeg Chris Zuidberg zijn kans. Ook coach Steven Vanmedegael zou, maar dan om andere redenen, reeds bij een 9-5 tussenstand Rune Fasteland inbrengen in de plaats van Pieter Coolman, die alweer een sobere maar stevige prestatie afleverde. Michiel Ahyi scoorde in set 3 niet enkel een perfecte vijf op vijf maar met twee bloks en een ace er bovenop was hij superefficiënt voor de ploeg. De opwinding in deze set moesten we hebben van een zeldzame video-challenge in ons voordeel (14-8 bloktouch).

Vijf bloks vlogen de bezoekers om de oren. Andreas Fragkos mocht bij 18-11 definitief het trainingsvestje aantrekken en de ingekomen Stijn van Schie werd direct met een succesvolle pipe aan het werk gezet. Sander Depovere verving Stijn D’Hulst bij 20-12 en V.I. vroeg zich af tot welk puntenaantal VBC Waremme in deze laatste set zou raken. Het juiste antwoord was 16 waarbij het laatste punt een actie was van de samenwerkende muurbouwvennootschap unlimited Ahyi-Huhmann.

Makkelijker dan verwacht en zelfs deels met de handrem op, met het oog op de hoogdagen van volgende week, behoudt Knack Volley meer dan zijn eerste plaats. Onmiddellijk na de wedstrijd schoot de crew in actie om de vloerstickers te verwijderen en zou de internationale vloer nog gelegd worden. Tientallen onmisbare vrijwilligers zullen de komende dagen in de weer zijn om alles in goede banen te leiden. We duimen voor mooi en spektakelrijk volleybal en brengen, wat had je gedacht, ook hiervan trouw verslag uit.

Tot binnen enkele dagen…

Matchreport Knack Volley – VBC Waremme