Knack Roeselare via een nieuwe formule naar 150ste Champions League-wedstrijd

Terwijl Menen vanavond debuteert in de Champions League met een verplaatsing naar Trentino, is Knack Roeselare met de komst van Tours aan haar 150^ste wedstrijd toe in dit Europees topgebeuren op clubniveau. Volleymagazine vroeg aan een aantal huidige en vroegere mensen uit het rijke clubgebeuren, naar hun mooiste ervaringen in 149 Champion League-wedstrijden en 241 Europese matchen.

Maar eerst even toelichten dat er gespeeld wordt volgens een nieuw kwalificatiesysteem. De winnaars van de vijf poules gaan nog wel rechtstreeks naar de kwartfinales van de CL, maar die worden niet meer aangevuld door de beste drie tweedes uit die poules. Het CEV voorziet voor de beste tweedes uit elke reeks, plus de beste derde een aparte knock-outcompetitie met heen- en terugmatchen, waarbij de winnaars eveneens naar de kwartfinales verhuizen. De ploegen die derde eindigen in hun poule, mogen verder bekeren in de CEV-Cup.

Wat was jullie mooiste ervaring in al die (Europese) matchen?

• Libero Dennis Deroey

“Belgisch was dit zeker mijn eerste bekerfinale met Knack Roeselare in 2019-20. Na vijf (verliezende) finales kon ik eindelijk de cup in de lucht steken.

Europees herinner ik me vooral de Champions League-wedstrijd in 2020-21, die we wegens Corona in toernooivorm afwerkten. Daarin versloegen we Modena op eigen terrein met 0-3 na een fantastische ploegprestatie.”

• Ex-bondsbestuurder Willy Bruninx

“Alle Europese wedstrijden van Roeselare en Maaseik waren steeds toporganisaties, waaraan ik vele goede herinneringen overhoud.”

• Guido Declercq, Champions League Advisor

“De laatste CL-wedstrijden tegen Tours dateert uit 2005-2006 met een knotsgekke, adembenemende 3-2 zege (tiebreak 15-13) in de heenmatch, maar in de terugmatch verloren we met 3-0. Randstad Roeselare werd er – allicht na het gebruik van de Google Translater – aangekondigd als Ville Périphérique Roeselare.

Donderdagavond is het uitkijken naar de float-opslagen van Parkinson (ex-Maaseik, Aalst) en de 2m04 linkshandige brok graniet van 95 km, de Braziliaanse opposite Aboubacar Dramé Neto.”

• Ex-speler Mathijs Desmet

“De match die we met 0-3 gingen winnen bij Modena in 2020/21. Een geweldige teamprestatie die me voor altijd zal bijblijven.”

• Ex-coach Dominique Baeyens

“Na heel wat selecties kom ik bij twee CL-wedstrijden terecht.

2005-2006: Knack –  Thessaloniki 3-2

Een zinderende wedstrijd in een uitverkocht Schiervelde met een legendarische rally in de vijfde set. Thessaloniki speelde toen met o.a. Ball en Stanley.

2006-2007: in de PO van de CL: Knack – Belgorod 3-1

Opnieuw een uitverkocht Schiervelde (zelfs de trappen zaten vol supporters) en voor mij persoonlijk een ongelooflijk moment na het laatste fluitsignaal. Een ganse sporthal die ter ere van mijn verjaardag ‘Happy birthday to you’ begon te zingen. Voor mij was dat meer dan een kippenvel momentje…”

• Fotograaf Bart Vandenbroucke

“Eén van de eerste buitenlandse verplaatsingen naar Mallorca met de toenmalige voorzitter Louis Bril.”

• Middenblokker Pieter Coolman

“De thuisoverwinning tegen Perugia in het seizoen 2016-17 zal ik nooit vergeten. We wonnen in een kolkend Schiervelde met 3-2. Ik maakte zelf als middenspeler liefst 20 punten, wat natuurlijk heel plezant was. Door onze zege tegen Halkbank Ankara in diezelfde campagne haalden we een plaats bij de beste acht van Europa.”

• Nederlands journalist Willem Bekebrede

Beste herinnering was de trip naar het Italiaanse badplaatsje San Benedetto del Tronto, waar Knack in 1999 tweede werd in de Final Four EC3. In de halve finale werd met 3-0 gewonnen tegen SCC Berlin, zodat de finale gespeeld werd tegen de toenmalige superploeg Iveco Palermo (coach Lozano) met sterren als Raul Diago (Cuba), Luca Cantagalli, Henk-Jan Held (Ned), Osvaldo Hernandez (Cuba), Hristo Zlatanov (Bul) en Angel Dennis (Cuba). Palermo won met 3-0 (25-22, 25-22, 25-17). Ondanks die nederlaag werd na de wedstrijd in een vol lokaal cafeetje nog flink gefeest door spelers met supporters.

Roeselare (met coach Dominique Baeyens) speelde toen met als basis: Tanghe, Zwerver, Cristina, Shittu, Engelen, Van der Horst, Van Calster met als invallers Coene, Radu, Willems en Josipovic. Zwerver, die zes jaar op rij bij Sisley Treviso speelde, wilde dichter bij huis komen en werd door voorzitter Edwin Blauwblomme voor de neus van Maaseik weggekaapt.

Er waren in die Final Four liefst vijf Nederlanders: naast Zwerver, Cristina en Van der Horst, stond er nog Schuil bij Macerata en Held bij Palermo.

Op de heenvlucht gingen we van Zaventem via Rome naar Ancona. De terugreis verliep niet langs Ancona (te veel mist), maar de uitmuntende reisleider Patrick Callens had voor een bus gezorgd, die ons naar Milaan bracht, waarna de vlucht naar Brussel kon worden verder gezet.”

• Spelverdeler Stijn d’Hulst

“De wedstrijd Lube Civitanova – Knack Roeselare in maart 2020 was wel heel bijzonder voor mij.”

• Ex-coach Marc Spaenjers

“Bekerwinst 1993/94 tegen Maaseik. Knack Roeselare, dat aan de rand van het faillissement stond, was onder voorzitter Edwin Blauwblomme aan een nieuw hoofdstuk begonnen. De bekerzege tegen Maaseik in de Arenahal in Deurne was een belangrijke steun voor de financiële en sportieve heropbouw van de club.”

• Persverantwoordelijke Johan Eeckhout

“Een heel bijzondere match in het seizoen 2005/06 tegen Thessaloniki.

Wij speelden met kleppers als Ivan Contreras, Frank Depestele, Ben Hardy, Ivan Marquez, Sergiu Stancu, Kristof Hoho en libero Manu Callebert een thuismatch tegen Iraklis Saloniki, met als toppers Lloy Ball, Stanley Clayton en Thomas Hoff in het team. Het werd een onvergetelijke 3-2 overwinning (29-27, 25-19, 22-25, 18-25 en 25-23 in set 5 !). Vooral het eerste punt in set 5 blijft voor eeuwig in het geheugen gegrift.”

http://www.youtube.com/watch?v=io286J201gY

• Ex-journalist bij Het Nieuwsblad, Guido Ostyn

“Seizoen 2000/01: Belgorod – Roeselare 0-3.

Vraag me niet wat er allemaal in de wedstrijd zelf gebeurde, maar het is de verplaatsing op zich die het speciaal maakte, zoals heel wat andere verplaatsingen met Roeselare bijzonder momenten opleverden. Het was ook de manier waarop de hele groep de trip beleefde. Geen gejammer over de verre en lange verplaatsing naar Rusland, zoals de heren voetballers doen als ze even buiten hun comfortzone moeten. Neen, wel alles positief bekijken.

Vroeg opstaan voor het eerste stukje van de verplaatsing naar Zaventem. Geen probleem.

Na een vlotte vlucht naar Moskou wat aanschuiven aan de grenscontrole. Geen probleem.

Onder begeleiding van een oud-bekende van het Witte Molentoernooi – een Rus met connecties – per bus naar het centrum van de Russische hoofdstad. Een wandelingetje op het Rode Plein. Een maaltijd in één van de betere restaurants, met uiteraard een bord rode bietensoep. Geen probleem.

Naar het station voor de nachttrein naar Belgorod. Geen probleem, want eerste klasse, een coupé met twee, een vaasje met plastieken bloemen als versiering en een ontbijtpakket.

Overschakelen naar de routine als sporter: trainen en de wedstrijd met duidelijke cijfers winnen. Geen probleem.

Meteen na afloop een enthousiaste voorzitter Edwin Blauwblomme vanuit België aan de telefoon. Tevreden met het resultaat en met de ruime aandacht die de trip in de krant kreeg. Terug naar het hotel. Twee uur en na een door een speler geforceerde deur wegens tegenpruttelend slot later opnieuw de nachttrein op. Geen probleem.

Van het station naar de luchthaven. Even een probleem toen de Russische waakhond – niet de eerder vermelde Rus – de bus wou laten stoppen op een plein met een resem souvenirkraampjes. Weg haar procent toen Dominique Baeyens zijn stem verhief en het directe doorrijden naar de luchthaven eiste. Weg probleem ook, waarna een vlotte terugkeer naar Roeselare volgde.”

Marcel Coppens - Volleymagazine 10 november 2022 10/11/2022