Het orgelpunt

https://www.youtube.com/watch?v=ZWCZq33BrOo

Bij het aanklikken van bovenstaande link word je uitgenodigd om een meesterwerk te beluisteren: De symfonie n° 3 in C minor van Camille Saint-Saëns. Nu zijn er vele versies van dit werk terug te vinden maar deze uitvoering geniet onze voorkeur om meerdere redenen. Een eerste reden is de magische Royal Albert Hall in London. Eens je er geweest bent laat ze een blijvende indruk achter. Een tweede reden is het feit dat deze opname gebeurde in het kader van de populaire ‘The Proms’. Het uitvoerende Orchestre de Paris mag dan ook niet één van de meest bekende orkesten zijn, het is zeker en vast een toporkest. En dirigent Paavo Järvi is dan weer een wereldtopper.

De aanloop naar de climax start vanaf minuut 28 en 15 seconden, het moment waarop het majestueuze orgel van de Royal Albert Hall zijn eerste akkoord op de toehoorders loslaat. Het worden dan acht minuten kippenvel richting minuut 35 en 50 seconden waar de paukenist met imposante slagen de weg opent voor het orgelpunt en een daverend applaus.

Wanneer de lezer deze tekst, op vrijdagvoormiddag geschreven, leest is Knack Volley er vrijdagavond in geslaagd zijn eigen orgelpunt te plaatsen op een ronduit uitzonderlijk seizoen. Niet in de Royal Albert Hall maar in de Tomabelhal. De populariteit van het volleybal kende een boost en zo maakten velen (opnieuw) kennis met de schoonheid van deze sport. En de vergelijking tussen het orkest en de ploeg, de dirigent en onze coaches Steven Vanmedegael en Bram Van de hove zijn dan weer makkelijke binnenkoppers. Paukenist van dienst…Pablo Kukartsev, eerste viool…Stijn D’Hulst, op contrabas…Dennis Deroey, Matthijs Verhanneman op cello, Märt Tammearu solo trompet, Pieter Coolman en Rune Fasteland op trombone en hoorn….met wat verbeeldingskracht zien we ze voor ons. Zonder ook nog de gastmusici te vergeten met Michiel Ahyi aan het klein slagwerk, Seppe Rotty op de Engelse hoorn, Simon Plaskie aan het klokkenspel, Maicon Leite op saxofoon om te besluiten met Sander Depovere die de grote trom betokkelt.

Zowel voor componist als musici kwam deze uitvoering er niet zonder slag of stoot, het was zonder twijfel hard labeur. Herhalen, herhalen, repeteren, repeteren….was het tot vervelens toe om finaal dat ene triomfantelijke, door merg en been dringende slotakkoord te kunnen plaatsen waarvan de weergalm naadloos overvloeide in een exploderend vuurwerk van vreugde en applaus.

Deze veertiende titel is een meesterwerk om te koesteren waarvoor een immense dank aan iedereen die hiertoe bijgedragen heeft. En daar behoren ook vele mensen toe die niet op de foto staan (maar daarover later meer).

De komende dagen mogen jullie nieuws verwachten over de spelers die het team verlaten, zij die blijven en Knack Volley kondigt op officiële wijze ook de nieuwe spelers aan zodat de berichten die reeds in de geschreven pers verschenen al dan niet bevestigd worden of definitief in de prullenbak kunnen verdwijnen.

Brilsmurf 07/05/2023