Nieuws
beeld: D'Nyserweg photography
deel dit nieuwsbericht:
0
Het jonge Tectum Achel snoept niet onverdiend een puntje af van Knack Volley Roeselare
Zaterdag 28 september even voor zeventien uur: de zelfzekere maar overmoedige Nederlandse Demi Vollering gooit, in een streven naar persoonlijk succes, haar twee laatste ploegmaats overboord. De snelste vrouw, Marianne Vos, wordt zo uitgeteld. Even verder gooit de Oranje kopvrouw opnieuw de knuppel in het hoenderhok en moet, op de laatste lange klim, de uittredend wereldkampioene en Belgische nummer 1 Lotte Kopecky de rol lossen. Een verlenging van haar titel lijkt ver weg en Belgenland moet noodgedwongen zijn hoop stellen op de vrouwelijke Flandrien die luistert naar de naam Justine Ghekiere uit het naburige Izegem. Een renster naar ons hart want niet alleen een West-Vlaamse maar ook een vechtertje met een spontane babbel en glimlach. En ze rijdt dan ook nog voor de damesploeg van mijn ex-werkgever. Gekke bekken trekkend moet Justine er alles aan doen om in de kopgroep stand te houden maar nu al is duidelijk dat ze pieredood zit.
Zaterdag 28 september even na zeventien uur: de koers kantelt alsnog en Lotte Kopecky hield het hoofd koel en komt opnieuw aansluiten. Het hoofd koel houden is er voor Demi Vollering niet bij, niemand anders dan zij wordt wereldkampioene en zij schiet dan ook op alles wat beweegt. Maar in de sprint staat geen maat op Lotte Kopecky die vol ongeloof de armen in de lucht steekt bij het overschrijden van de finishlijn, we springen recht uit onze zetel, steken ook onze armen in de lucht…en een luide YES komt uit onze mond…she did dit again. Met een dikke, dikke pluim voor Justine
Zaterdagavond 28 september zo rond de klok van kwart voor elf: De Achelspelers houden zich van den domme en ontkennen in alle toonaarden dat één van hen de bal na het blok nog tegen het lichaam kreeg. Voor ons, vanuit onze positie, geen twijfel mogelijk maar deze actie wordt door de videochallenge als ‘niet beoordeelbaar’ gecatalogeerd. Geen tweede groene kaart vanwege scheidsrechter Thien Khuc, wat illustreert dat die groene kaarten niet meer zijn dan een showelement. Wanneer het er immers echt op aankomt vermoordt je coach je immers bij het toegeven van een fout op een cruciaal ogenblik.
Het resultaat is navenant: een 6-10 achterstand in de vijfde en beslissende set. De uittredend Landskampioen lijkt op een eerste nederlaag af te stevenen. Pieter Coolman en Matthijs Verhanneman geven echter de moed niet op en helpen het team aan een 8-10. Yannick Bak, over wie we op het einde nog een leuke anekdote hebben, stopt de opmars (8-11) maar dan is het Basil-time.
Zaterdag 28 september even voor elf uur: Pieter Coolman serveert secuur, laat zich niet op een fout betrappen, en Basil Dermaux zorgt vervolgens voor de 9 en 10-11. Vervolgens brengt Seppe Rotty na de 11-12 onze jonge hoofdaanvaller aan de serveerlijn. Resultaat: een ace (12-12), een succesvolle aanval (13-12) en zowaar nog een ace voor 14-12. Het eerste setpunt kunnen de bezoekers nog counteren 14-13. Maar Basil zet in eigen persoon het orgelpunt voor een beklijvende 15-13 waardoor ergere averij vermeden wordt.
D’Nyserweg photography
Dat hij door coach Jan Vanvenckenray tot Star of the game werd uitverkozen laat zich raden. Evenmin was het verrassend dat ook de Knack-supporters hem met 32% van de stemmen tot Knack MVP uitriepen.
Niets deed bij aanvang van dit duel en zelfs na twee sets een vijfsetter vermoeden. Knack Roeselare nam de beste start in set een (ace Seppe Rotty voor 7-2). Yannick Bak verdween al snel naar de huppelhoek en Matous Drahonovsky (vorig seizoen met soms impressionante servicedruk) kwam in de ploeg. Coach Jan Vanvenckenray zou trouwens over de volledige wedstrijd heel wat roteren met zijn drie hoekaanvallers. Het resultaat was wel dat al snel de bordjes weer in perfect evenwicht lagen (12-12). De leiding nemen zat er voor de Noord-Limburgers niet in, integendeel (20-15). Hoewel hoofdaanvaller Jippe Schroeven niet direct zijn beste set neerzette werd het toch nog spannend (22-20). Het eerste setpunt werd het goede met een misser van Felix Baumann (25-21). Geen vuiltje aan de lucht.
In set twee kwam de later onfortuinlijke bezoekende opposite beter tot zijn recht. Heel wat servicemissers langs beide zijden van het net ontsierden het spektakel maar we schreven opnieuw een 20-15 neer om wat later evenzeer de analoge 22-20 te moeten noteren. Yannick Bak bleef bij de bezoekers zeer wisselvallig acteren. Bij Knack Volley zorgde het duo Seppe Rotty-Basil Dermaux voor de nodige punten die in nieuwe setwinst resulteerde (25-22). Geen vuiltje aan de lucht.
In de derde akte kon geen van beide ploegen een noemenswaardige voorsprong versieren. Met vier aces van Matous Drahonovsky (0-1, 8-9, 8-10, 17-17) kon de Green Army mooi standhouden. Bij 19-18 sloeg het noodlot toe en ging Jippe Schroeven spijtig genoeg door zijn enkel en moest afgevoerd worden. Maar het jonge Achel bleef ongedwongen en vrij spelen en liet zich door deze tegenslag niet uit het lood slaan. Het haalde zelfs een onverhoopte setwinst binnen na drie aces van Felix Baumann (22-22, 22-24, 22-25). Maar nog steeds geen vuiltje aan de lucht.
In set vier werd echter duidelijk dat bij Tectum Achel alles bleef lukken. Een ouwe vos verliest zijn streken niet en de ingevallen Brecht Campforts bleek niet te stoppen (6-9, 10-13). De thuisploeg ging enkele keren aanvallend pijnlijk in de fout en een winnend blok van Yannick Bak stuurde ons duidelijk naar een beslissende set (16-21). Daar kon de ingevallen Miika Haapaniemi niets aan wijzigen. Het was good old Brecht Campforts die de hakbijl hanteerde: 20-25. Puntenverlies was een feit en het spelbeeld toonde dat er wel vuiligheid in de lucht zat.
Zoals reeds aangegeven speelde de nieuwe Nederlander Yannick Bak een wisselvallige partij. Hij klokte af op elf punten maar aanvallend presenteerde hij slechts een 31%. De 23-jarige hoekaanvaller kwam over van Dynamo Draisma Apeldoorn, één van de grote namen in het Nederlandse volleybal. Groot was onze verwondering toen we opvingen dat hij, vorig seizoen, gehuisvest was in… een kraakpand?? Zonder enige twijfel zal hij bij Achel op en beter onderkomen kunnen rekenen.
Hoogtepunten en Aces
Na de wedstrijd volgende in de VIP-lounge voor de socio’s nog de spelersvoorstelling waarbij presentator Bruno Lambert alle spelers en de staff aan de tand voelde. Dat hij bij een vraag aan Stijn D’Hulst een eerder ongepaste formulering koos vergeven we hem (deze keer toch) graag.
Brilsmurf 29/09/2024