Een collectieve knalprestatie levert een gehavend Knack Volley drie punten en de koppositie op

Met nu ook de onbeschikbaarheid van Seppe Rotty voor dit duel moeten we inderdaad spreken van een gehavend Knack Volley. We kunnen ons voorstellen dat coach Steven Vanmedegael eerst even een vloek er doorsleurt maar vervolgens het motto huldigt ’tegenslagen leveren opportuniteiten op’. En in deze mindset kreeg hij in zaal Schotte zijn volledige ploeg mee. Generaal Stijn D’Hulst kreeg weliswaar de trofee Star of the Game, wij van onze kant huldigen al onze Stars of the Game: van verdediging, aanvallers, gelegenheids hoofdaanvaller, het middencompartiment, vervangers, coaches, begeleiders tot en met de meegereisde supporters (al zagen we toch één van onze harde supporters en trouwe sponsors met een oranje sjaal rond zijn nek….maar dat zal dan wellicht een beroepsmatige tijdelijke zijstap zijn van Jo?). PROFICIAT met deze dikverdiende driepunter!! En de daarbij horende koppositie is mooi mee genomen.

Ook Lindemans Aalst kon niet over zijn hoofdaanvaller beschikken maar mocht in elk geval nog beroep doen op een ‘native’  doublure. Robin Overbeeke is het spelletje zeker nog niet verleerd en werd over de vier sets veelvuldig gesolliciteerd (34 keer), vaak met succes (44%). Maar bij de thuisploeg waren de uitblinkers setter Xavi Folguera en vooral de aanstormende Robbe Van de Velde met een indrukwekkende 18 op 24 en twee blocks. Set drie leverde de hekkensluiter, mede dankzij de ingevallen Aleksi Muukonen, deelwinst op maar met twee aces in de vierde set en een zeer stabiele prestatie van zowel Simon Plaskie (24 punten) en kapitein Matthijs Verhanneman (20 punten) over de gehele wedstrijd konden de drie punten in het valies richting Roeselare gestopt worden.

In set één was het verschil tussen beide teams miniem tot onbestaande. Knack Volley kon in money-time een kleine achterstand (21-19) ombuigen in setwinst (22-25) en had dit deels te danken aan dure missers van Robin Overbeeke en Berre Peters die bij de twee laatste punten aanvallend in gebreke bleven (22-25).

In set twee (na de 11-8) kon de Landskampioen pas bij 15-16 de leiding nemen. Met een Jasper Wijkstra die zeker verdedigend maar nu ook aanvallend rendeerde kon de ultieme remonte (22-22) een halt toegeroepen worden en het waren onze hoekaanvallers die elk om beurt het orgelpunt plaatsten (23-25).

In set drie maakte Lindemans Aalst een vuist en volleybalde zich na de 4-5 een 8-5 bijeen om die later nog uit te diepen tot 15-9. Twee scores van een, andermaal (we vallen in herhaling), beresterke Simon Plaskie en een block (Henri Treial) na een ace van Pieter Coolman leken de set alsnog te doen kantelen (15-13). Maar aces van Berre Peters en Alex Saarema en de prima invalbeurt van Aleksi Muukonen brachten Lindemans Aalst toch verdiende setwinst op (25-21).

De twee aces van Simons Plaskie (3-4 en 3-6) leken in het vierde deel aanvankelijk setwinstbepalend maar toch konden de Ajuinen, ondanks nogal wat slordigheden in service, stand houden tot 9-10. Ook een nieuwe vierpuntenkloof (12-16) kon ei zo na gedicht worden (16-17). Aanvallend hield het collectief Knack Volley Roeselare echter het hoofd koel in money-time ondanks fel verweer van Robbe Van de Velde. Het is dan ook geen verrassing dat we, naar analogie van set twee, onze twee hoekaanvallers op het scoreblad zien voor de ultieme 21-24 en 25.

De hoogtepunten

Foto’s

Zondag wacht dit gehavend Knack Volley een nieuwe uitdaging tegen een gewond Greenyard Maaseik dat dringend op zoek is naar overwinningen. Daar lees je in onze volgende voorbeschouwing meer over.

Deze wedstrijd is opnieuw te volgen op TV maar daar heeft de echte Knack-supporter geen boodschap aan want die tekent present zondagavond vanaf 16:45 uur in ’t Smulhoekje en om 18:00 uur voor de eerste grote clash der titanen. Be there!!

DeePee 10/11/2023