Disclaimer

Je kent het wel, een disclaimer, een korte tekst waarin iemand zijn of haar aansprakelijkheid in een bepaalde risico houdende aangelegenheid of situatie afwijst of beperkt. Een bekend voorbeeld is de disclaimer bij de verkoop van een beleggingsproduct: “rendementen uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst”. Maar ze bestaan ook in het volleybal, eerder in de categorie van de ongeschreven wetmatigheden.

Sinds de moderne tijdsrekening (en deze start voor ons na de milleniumbug van 1 januari 2000) won Knack Volley 11 titels en 11 bekers. Zelfs zonder daarbij nog de negen gewonnen supercups (en niet te vergeten goud in de Top Teams Cup!) te tellen is het inmiddels de nummer één geworden van het Belgische volley en is de benaming die we in ons vorig stuk gebruikten, the Wolfpack, niet uit de ijle lucht gegrepen. De parallel loopt bovendien nog verder door wanneer we de sterke cohesie bij de voorbije teams eveneens in aanmerking nemen.

Maar de prijzenkast biedt echter nog plaats en desnoods zal onze voorzitter met veel genoegen een nieuwe bestellen. Er liggen wel kapers op de kust en (disclaimer) “successen uit het verleden bieden, zeker in de sport, geen garantie op de toekomst”. De pers orakelde in het verleden al meerdere malen dat er mogelijks een einde zou komen aan het verdelen van de kampioenstitel tussen Knack Volley en Greenyard Maaseik. Het huidige Lindemans Aalst deed al een gooi, toen nog in Lennik. En ook op de volleyparking in Antwerpen dachten ze snel het recept gevonden te hebben om die provincieploegjes eens morres te leren. We weten inmiddels beter…

De tegenstanders dus? Noblesse oblige en we starten met onze vrienden uit Maaseik die met hun winkelkar andermaal gingen shoppen bij de Volleybalschool, maar ook in binnen- en buitenland. Met Ferre Reggers haalden ze een onmiskenbaar toptalent binnen. De pas 18-jarige bewees, tezamen met zijn nieuwe ploegmakkers Liam McCluskey en Martin Perin op het WK U21, dat er heel wat muziek inzit. Last minute werd nog wat ervaring binnengehaald, gekoppeld aan Jolan Cox en Jan Martinez, zodat we weinig risico lopen door te oreren dat hun kansen op een deel uit de beperkte prijzenpot aanzienlijk zijn. En dit zelfs zonder hun boegbeeld Jelte Maan.

Bij het nummer drie zal de door de volleybalkenners verkozen coach van het jaar ongetwijfeld proberen dit nummertje netjes over te doen en bovendien wellicht op vinkenslag zitten om, wie weet, eens een finale te spelen. Want wanneer je dit stadium bereikt zijn er ook winstkansen en dat zou zijn verkiezing toch wel de nodige glans bijzetten. Decospan Menen nam de wellicht moeilijke beslissing om hun eigenste monument, Anshel Ver Eecke, te laten gaan en deed dit zonder twijfel met pijn in het hart. Maar de economische wetmatigheden zijn soms wat ze zijn en prestaties uit het verleden bieden…..  Klasbak Seppe Rotty hoopt van zijn kant van ambetante blessures gespaard te blijven en kreeg versterking van belofte Simon Plaskie. In de oefenwedstrijd moesten ze in de eerste twee spannende sets slechts nipt de duimen leggen tegen Knack Volley en worden dus ook in het bekertraject een lastige klip om te omzeilen, als alles zoals gepland/gehoopt verloopt. (Disclaimer: vel van de beer…).

Lindemans Aalst haalde enkele sterkhouders uit het verleden in hun rangen. Kwestie van het gemiste voorbije seizoen geen tweede keer te laten geschieden. We behoeden ons ervoor om hier opnieuw een disclaimer te plaatsen. Met ex-speler van het jaar (remember Grimbergen) Robin Overbeeke halen ze natuurlijk een topper binnen. Op zijn 32 jaar kan hij zeker nog staalhard toeslaan. Maar coach voor het leven, Johan Devoghel, rekent misschien nog meer op Seppe Baetens om de dynamiek en de fighting spirit aan te wakkeren. Met een nieuwe website ambieert dit Lindemans zijn plaats bij de top vier te herstellen. Maar of het verrassende vertrek van Wout D’Heer hen parten zal spelen zal de toekomst nog moeten uitwijzen.

Caruur Gent, nog steeds onder de deskundige leiding van Jan Van Huffel, kon Martijn Colson met een mooi voorstel lokken. Het durfde bovendien aan wat onze buren uit Menen niet meer waagden: verder investeren in het herstel van Anshel Ver Eecke. Als dit lukt dan staan ook zij er dit jaar sterk(er) voor. Ze zagen echter wel aanstormende talenten als Simon Plaskie en Lennert Van Elsen vertrekken naar rechtstreekse concurrenten Menen en Haasrode Leuven. Beiden blonken uit op het voorbije WK U21. Een streep door de rekening van de Gentenaars zal ook wel het verlies zijn van Petr Sulista die zijn draai niet kon vinden in de Arteveldestad en gebukt onder heimwee zijn vrijheid vroeg en kreeg. Nu nog een volwaardige vervanger vinden is ‘a hell of a job’ en sowieso zal het toch knokken worden voor een plaatsje onder de zon in de eerste vier.

Als er één ploeg de competitie op zijn grondvesten heeft doen daveren dan is het zeker BDO Haasrode Leuven. Vanuit de lagere regionen werd er gestaag aan de weg gebouwd, met geduld en met sportief en financieel verstand. Ze haalden de krantenkoppen en de TV-journaals bij het inlijven van Hendrik Tuerlinckx. Maar ook met een contract voor Red Dragon Matthias Valkiers benadrukken ze nog meer hun ambitie. Het duo Peeters/Peters kan elke tegenstander aardig pijn doen en vooral ‘Rookie 2017’ Simon Peeters hoopt dit seizoen te bewijzen dat hij meer is dan een eeuwige belofte. Coach Kris Eyckmans haalde met kennis van zaken ook nog Lennert Van Elsen weg uit Gent en dat zal zich ongetwijfeld uitbetalen. Dat de uitgesproken ambitie een plaats bij de top vier is hoeft dan ook niet te verbazen. Maar met deze ambities komt ook een nieuw gegeven aan de orde bij de sympathieke Vlaams-Brabanders: hoe gaan ze om met de druk, want een plaats in de top vier lijkt ons met dit spelerspotentieel eerder een must. Verder hopen ze op een mooi parcours in de beker en de CEV-cup. We vermoeden echter dat er nog een verdoken ambitie sluimert bij het bestuur en zeker Hendrik Tuerlinckx: de bekerfinale eind februari met als mogelijke opponent uittredend bekerhouder Knack Volley. De eerste onderlinge oefenwedstrijd tussen beiden illustreerde al duidelijk dat de kloof in elk geval een pak kleiner is geworden. Thuis zijn ze zonder twijfel nog meer dan een harde noot om te kraken want in hun schoenendoos (dixit een voormalige coach) kan iedereen voor de bijl gaan.

Tectum Achel koos als baseline ‘serve strong, dig fierce, spike hard’ en coach Jan Meertens weet van geen ophouden en spreekt met zijn 71 jaar nog altijd van een geslaagd huwelijk. Hij overtuigde de op een zijspoor geplaatste Gert Van Walle te tekenen bij zijn team en dit zal de druk bij Brecht Campfort ongetwijfeld wat wegnemen. Niet alleen de ‘oudste’ coach maar met zijn 43 jaartjes blijft Tim Verschueren de oudste speler in de Euro Millions League en die ervaring zal hij ook ten dienste kunnen stellen met zijn nieuw maatje Sam Gortzak die na zes succesvolle jaren bij Lycurgus andere lucht zal opsnuiven. Een bezoek naar de sporthal De Koekoek is nooit een cadeau, meer dan 200 kilometer rijden en een traject van 160 minuten! Over hun ambities konden we nog niets oppikken maar de hoop om de top het vuur aan de schenen te leggen zal zeker brandend blijven.

Bij de Wawa’s blijft het duo Sacha Koulberg/Frédéric Servotte aan het roer. L’Avenir kopletterde op 10 oktober : ‘VBC Waremme nouvelle mouture n’est pas dénué d’ambitions’. Secretaris Luc Larmuseau verduidelijkt het tegen ons als volgt: minimaal beter doen dan het voorbije seizoen en dromen van een vijfde stek. Nu is het wel zo dat Lienert Cosemans terugkeert maar om die droom waar te maken zal er wellicht een klein mirakel nodig zijn. We vernamen bovendien dat ze dit seizoen eindelijk wel eens tegen Knack Volley een punt willen sprokkelen. VBC Waremme snoepte in het verleden al punten af bij Greenyard Maaseik, Lindemans Aalst, Decospan Menen en ga maar verder…maar tegen Knack Volley lukte dit nog niet. Om Martin Perin op de libero te vervangen verschuift hoekaanvaller Thibault Detant van positie en zal er naast de jonge Fabio Cocchini opereren. Belofte Samuel Fafchamps blijft zijn studies combineren met topsport. Op de hoeken zal de buitenlandse inbreng doorslaggevend zijn met Finse (Juho Kaunisto 2m06), Franse (Mathias Piere) en Braziliaanse (Edson Felicissimo) inbreng. Ook hier zijn we in afwachting van een nieuwe website.

De conclusie van dit alles is dat het drummen wordt aan de top. Top 4? Maaseik, Haasrode Leuven, Menen, Knack Volley? Of toch Maaseik, Aalst, Menen, Knack Volley? En waarom niet Aalst, Menen, Haasrode Leuven, Knack Volley? Maar voor ons liever niet Maaseik, Menen, Aalst, Haasrode Leuven.

Iedereen duimt voor een spannende competitie met veel mooie, faire duels, zonder medical jokers en ander ‘ontregelende’ gebeurtenissen. Zelf doen we een warme oproep voor positief supporteren: geen gefluit voor de tegenstander maar respect. Op deze wijze tonen we aan de sjotters hoe het anders en beter kan. Laat ons dus de Gouden Generatie van supporters worden. Wij van onze kant engageren ons om de lijn van het voorbije seizoen door te trekken en de in azijn gedrenkte pen diep in de onderste lade van ons bureau te laten.

Disclaimer: wegens gebrek aan een functionerende kristallen bol kan Brilsmurf niet aansprakelijk gesteld worden voor de voorspellingen in bovenstaande tekst.

Tot snel.

Brilsmurf 17/10/2021