Competitiedag 4 Euromillions Volley League 2021-2022

De vierde speeldag in de Euromillions Volley League leverde slechts één halve verrassing op en dan spreken we meer bepaald over de 1-3 winst van Decospan Menen op bezoek bij Volley Haasrode Leuven. Niet dat we de ploeg van Frank Depestele hiertoe niet in staat achtten, verre van, maar het scoreverloop was toch wel merkwaardig en de Leuvenaars zullen hiermee, na hun glansprestatie in de Sportoase, geen rekening hebben gehouden.

Na een sterke start van Decospan (0-3 en 7-10) kwam Volley Haasrode Leuven beter in zijn spel en trok het in één ruk over de bezoekers via scores van Berre Peters (tweemaal), Laszlo De Paepe en Christophe Witvrouwen: 11-10. De balans ging echter snel opnieuw overhellen (14-16) maar bij aanvang van de golden points blonk op het scorebord de ‘20-20’. Het duo Peters-Witvrouwen en een misser van Lou Kindt deed Decospan de das om want 23-20. Simon Peeters kreeg dan de eer de setdeur definitief te sluiten: 25-22.

Set twee werd een ‘spandertje’ zoals we dit in het beschaafd West-Vlaams plegen te noemen: 25-27. Het kanon van Berre Peters stond tijdelijk op 11 november (wapenstilstand), Simon Peeters nam dan maar zijn taak over. Maar ondanks een mager scoringspercentage voor Lou Kindt (1 op 6) en Seppe Rotty (4 op 11) zullen  de zes bloks tegenover slechts twee voor de thuisploeg wellicht het verschil gemaakt hebben.

De duidelijke 18-25 in set drie vond dan weer zijn oorzaak bij de 1 op 6 respectievelijk 1 op 5 bij het lokale duo Peters-Peeters. En ook serverend kon Volley Haasrode Leuven in eigen zaal niet zijn gewone niveau halen. De malaise bleef ook in set 4 erin hakken bij de mannen van Kris Eyckmans met andermaal slechte scoutingcijfers voor de hoekaanvallers. Decospan liet van zijn kant geen enkele servicemisser noteren en ondanks alweer een 1 op 9 voor hun hoofdaanvaller werd met 21-25 de volle buit opgeëist (1-3 in sets).

Met een reeks haalbare tegenstanders op het bord heeft Caruur Gent zijn mindere start goed verteerd en het won dan ook overtuigend van VBC Waremme. Aanvallend werden in set één de taken verdeeld onder Jente De Vries, Martijn Colson en Kjaer Houghs Tobias. Dit trio was aanzienlijk meer succesvol dan Roman Abinet en Edson Felicissimo die elk slechts 33 en 17% op hun rapport kregen voor ‘aanvallend werk’. Reken daarbij nog drie aces voor de thuisploeg tegenover zeven missers bij de bezoekers en je weet dat er geen fotofinish nodig was: 25-17. In de tweede set konden de Wawa’s iets langer standhouden (12-11) maar toen waren het zowel Gilles Vandecaveye (aanvallend) en Chris Ogink (twee aces) die de kloof sloegen. Set drie bracht beterschap en VBC Waremme kon zelfs even een voorsprong laten optekenen (8-10). Deze werd snel tenietgedaan (14-12) maar bij 18-21 was de hoop levendig dat er toch een vierde set en wie weet meer zou volgen. Twee opeenvolgende missers van Edson Felicissimo staken daar een stokje voor (22-22) en een laatste blok van Chris Ogink bezegelde het definitieve lot van de moedige bezoekers: 25-23.

Coach Joel Banks verwees, bij zijn terugkeer uit quarantaine, zowaar zijn kapitein Jolan Cox naar de huppelhoek. Nu mag dit de burger niet verwonderen want Fenomeen Ferre had, vorige zaterdag in Menen, spreekwoordelijk in twee sets de tegenstand op een hoopje geveegd. En hij deed dit met 25 punten (62%) nogmaals over. Een gehandicapt Tectum Achel streed voor wat het waard was in Sportcentrum De Koekoek en kon, na het onverwachte vertrek van Twan Wiltenburg naar Italië, gelukkig opnieuw een beroep doen op Tim Smit die via een 10 op 15 aangevuld met twee succesvolle muurtjes zijn waarde bewees. De meest in het oog springende statistiek is de bijdrage van de Limburgse setter, Javad Karimisouchelmaei: aanvallend 4 op 4, 22 services waarvan slechts 2 foutief en wel 2 aces, maar vooral zomaar eventjes 6 (zes, u leest het goed) bloks. De setstanden 20-25, 25-21, 23-25 en 20-25 leren ons dat er voor de ploeg van Jan Meertens misschien wel meer in zat, en dan specifiek in set drie, waar het zich op zijn zachtst gezegd bestolen voelde (dat lezen we althans in de samenvatting van de vice-kampioen en het wordt er niet tegengesproken).

De topaffiche voor komende speeldag is vanzelfsprekend de confrontatie tussen Twin Tower 2 tegen Twin Tower 1, of Greenyard Maaseik tegen Knack Volley Roeselare. Voor het eerst, en we krijgen de neiging te schrijven ‘en ook niet voor het laatst’, staan beide toppers tegenover elkaar dit seizoen. Een duel dat zeker nog niet beslissend is maar dat geen van beiden wenst te verliezen. Maar vooraleer we aan ‘dat nieuwe patatje’ zijn wacht beide tenoren deze week een gevaarlijke bekerklip!

DeePee 24/11/2021