BeNeLiga volgens Strikwerda enige manier om niveau van Nederlandse topteams op te krikken

Natuurlijk hoopt Redbad Strikwerda de in 2021 veroverde landstitel met succes te verdedigen. Draisma Dynamo’s coach kijkt echter al verder vooruit. Over de play-offs heen. Naar wat hij ziet als een onzekere sportieve toekomst. “We zijn omgeven door vraagtekens. Ik weet niet waar we momenteel staan met ons niveau. Ik weet ook niet waar we staan met het ritme, de keuzes richting de toekomst en onze positie als onderdeel van de Top-3 in Nederland.”

De suggestie dat het seizoen voor Draisma Dynamo met de start van de play-offs écht begint, wuift hij op z’n Strikwerda’s weg. “Voor een aantal jongere spelers had het seizoen al lang begonnen moeten zijn. Oudere spelers weten het allemaal wel. Alleen hebben we niet zoveel oudere spelers. De jongere spelers moeten meer brengen, meer in staat zijn om er al te staan. Ik heb voor het begin van het seizoen gezegd dat we tijd nodig hebben om ons als team te ontwikkelen. Maar er is geen tijd. Onze tegenstanders wachten daar niet op.”

De gevolgen van een aanhoudende gezondheidscrisis vergemakkelijken het optuigen van een nieuw kampioenswaardig team evenmin. “Vanaf de laatste week van december hebben we alleen maar gedoe gehad. We gingen vorige week een hapje eten in de stad. Dat was voor het eerst dat we met z’n allen waren. Daarnaast is er ook sprake van blessures. Tegen Lycurgus misten we onze eerste diagonaal. Onze tweede diagonaal is al het hele seizoen geblesseerd. Zo lopen we voortdurend te klooien. We hebben dit seizoen al zeven verschillende spelers op de diagonaal gehad. Daar word je als team natuurlijk niet beter van”, verzucht hij.

Daar wel aan toevoegend: “Maar desondanks wisten we laatst wel in Groningen van Lycurgus te winnen. Het is nou ook weer niet zo dat we er helemaal niks meer van kunnen. Het blijft hoe dan ook een continu gevecht om de jongens gezond te krijgen. Je hoopt dat je gespaard blijft van verder coronagedoe.”

De Draisma Dynamo-trainer droomt van een volwassen competitie met volwassen spelers en dito randvoorwaarden. “Voor jonge spelers is het verstandiger om op hun zeventiende al naar Dynamo te gaan en niet naar het Talentteam. Ze moeten leren er te staan wanneer dat nodig is. Net zoals ze moeten leren om te spelen om prijzen. Jeroen Rauwerdink noemde dat urgentie. Nou vind ik dat er momenteel veel urgentere zaken in de wereld spelen, maar desondanks moet een jonge speler zo snel mogelijk voor zichzelf de noodzaak zien om zich in de basis te spelen. Internationaal gaan we daar kapot aan. Jeugd-Oranje wordt niet voor niets kapot gespeeld door Duitsland. Hoe eerder je volwassen gedrag vertoont hoe beter.”

Het is niet nieuw dat Strikwerda letterlijk over grenzen heen wil om het niveau van het Nederlandse clubvolleybal in het algemeen en dat van Draisma Dynamo in het bijzonder op te krikken. Zo bleek het oplaten van een proefballonnetje om in te stromen in de Duitse competitie praktisch moeilijk uitvoerbaar. “Om in de Bundesliga te kunnen uitkomen moet je een verbinding aangaan met een Duitse club. Dan moet je ook daar je wedstrijden gaan spelen. Dat gaan we niet doen. Het verhaal Bundesliga is daarom een gesloten boek. Een BeNeLiga is de enige manier om iets aan het niveau te doen. Een eerste aanzet is dat we het vanuit de trainers in Nederland wel zouden willen. En ook de topclubs in België zien langzaam in dat de mindere ploegen in hun eigen competitie het niveau niet verbeteren.”

De eredivisie bij de mannen kan in Strikwerda’s optiek op geen enkel vlak tippen aan buitenlandse topcompetities. “Topsport in Nederland is niet alleen een programma draaien, het is ook hoe je onderscheidend kunt zijn. Niet alleen als club, maar voor het totale Nederlandse volleybal. Een jonge Nederlandse speler die naar Achel gaat, krijgt daar drie keer meer dan hier. Zo lopen we in Nederland tegen heel veel dingen aan die lastig zijn. Als er een BeNeLiga uit de hoge hoed getoverd wordt, dan moet je wel presteren. We zitten continu in een spagaat. Je gaat natuurlijk niet drie uur in de auto zitten naar Aalst om daar kansloos afgedroogd te worden.”

“Voor ons heeft aan zo’n BeNeLiga meedoen alleen zin als wij er een team voor hebben. Daar horen keuzes bij. En ook budgetten. Een club als Aalst heeft een budget van een miljoen euro. Qua niveau praat je dan over de nummer drie van België. Zij spelen geen Champions League. Maaseik en Roeselare zitten daarboven, maar die komen ook niet verder dan de eerste ronde van de Champions League. Als wij het volleybal in Nederland beter willen maken, heb je dus al een budget nodig van een miljoen. Om mee te kunnen doen aan de Champions League zelfs het dubbele. Je bereikt iets niet met door te roepen dat het omhoog moet. Als je ergens meer van wilt maken, moet je er ook meer voor doen. Zolang je niet ergens iets doorbreekt, blijft het een vraagteken.”

Het Nederlandse clubvolleybal schreeuwt om meer professionaliteit, oordeelt de deskundige. “We moeten er naartoe dat spelers in Nederland niet meer als veredelde studenten topsport hoeven bedrijven, maar dat volleyballer zijn een baan wordt. Er zijn andere sporten die het beter voor elkaar hebben. Bij mij leeft de wens om daarbij aan te sluiten. Gebeurt dat niet, dan groei je uit tot een soort Talentteam Plus. Om er meer van maken moeten we een omgeving willen bieden waarin spelers niet alleen kansen krijgen om zichzelf te verbeteren, maar ook om te presteren. Ik wil met Draisma Dynamo achter Maaseik en Roeselare derde worden in de BeNeLiga!”

Sterk voor de dag komen in de play-offs en prolongatie van de landstitel is voor Strikwerda een doel, maar geen einddoel. Hij wil letterlijk en figuurlijk grenzen verleggen. “De korte termijn is een onderdeel van een langere termijn. Je moet kijken naar waar je internationaal staat. Tegen ploegen van dat kaliber moeten we telkens willen spelen. Met alleen maar jonge spelers word je niet beter. Dan heb je geen referentiekader.